ព្រះបាទសម្ដេច
ព្រះបាទសម្ដេច គឺជាគោរម្យងារ ដែលត្រូវបានប្រើចាប់ពីស្ដេចបឋមក្សត្រក្នុងរឿងនិទាន រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្នគឺចាប់ពីព្រះថោង រហូតដល់ ព្រះបាទនរោត្តម-សីហមុនី។ ក្នុងន័យនេះវាគឺជាឋានន្តរនាមប្រើបានតែស្ដេចទ្រង់រាជ្យទេ។ បើប្រើជាឋានន្តរនាមព្រះអគ្គមហេសី គេច្រើនប្រើ សម្ដេចព្រះភគវតី។ តាមឯកសារដែរឃើញភាគច្រើនគឺផ្អែកទៅលើរាជពង្សាវតារខ្មែរ ដែលព្រះមហាក្សត្រភាគច្រើន ច្រើនប្រើឋានន្តរនាមនេះដើម្បីកំណត់ហៅនៅពេលត្រូវឡើងសោយរាជ្យសម្បត្តិ។
សូមមើលផងដែរ
[កែប្រែ]- សម្ដេច
- សម្ដេចព្រះភគវតី
- សម្ដេចចៅពញា
- សម្ដេចឱកញា
- ព្រះ
- ព្រះនត្តា
- ព្រះនត្តាក្សត្រី
- ចៅពញា
- ពញា
- ព្រះភស្ដា
- ព្រះនាង
- ព្រះអង្គម្ចាស់
- ព្រះអង្គម្ចាស់ក្សត្រី
- អង្គ
- ចៅចម
- អ្នកម្នាង (ព្រះស្រីការ)
- អ្នកនាង (ព្រះកំណាន់)
- នាង
- អ្នក
- ព្រះម្នាង (ព្រះស្នំ)
- ព្រះម៉ែនាង (ព្រះស្រីង្គារ)
- ព្រះនាង (ព្រះក្រុមការ)
- ព្រះបរម (ព្រះបិយា)
- អ្នកអង្គម្ចាស់
- អ្នកអង្គម្ចាស់ក្សត្រី
- អ្នកអង្គរាជវង្ស
- អ្នកអង្គរាជវង្សក្សត្រី
- អង្គម្ចាស់
- អង្គម្ចាស់ក្សត្រី
- វររាជមាតា
- វររាជបិតា
- អយ្យកា
- អយ្យកោ
- រាជសុណិសា
- ធីតុបតី
- រាជានុសិទ្ធិ
- ឧបរាជ
- មហាឧបរាជ
- ឧភយោរាជ
- កែវហ្វា
- ព្រះវង្ស
- អនុរាជ
- ឧបយោវរាជ
- ព្រះមហាក្សត្រយានី
- អធិរាជ
- អធិរាជិនី
- អធិរាជិនីវិធវា
- កុរុង
- រាជឱង្ការ
- ព្រះបាទ
- កម្រេតេង
- គម្ដែង
- ព្រះចៅ
ឯកសារយោង
[កែប្រែ]- ពង្សាវតារខ្មែរ