០

០ (សូន្យ) (ហិណ្ឌូ-អារ៉ាប់: 0) ជាចំនួន និងខ្ទង់ ប្រើដើម្បីតាងចំនួននោះក្នុងប្រព័ន្ធរបាប់។ វាបំពេញតួនាទីស្នូលក្នុងគណិតវិទ្យា ជាឯកលក្ខណៈបូកនៃចំនួនគត់ ចំនួនពិត និងទម្រង់ពីជគណិតដទៃជាច្រើនទៀត។ ដោយជាខ្ទង់ផង ០ ត្រូវបានប្រើជាអ្នកជួសទីតាំងក្នុងប្រព័ន្ធកំណត់តម្លៃលេខតាមខ្ទង់។

← −1 0 1 →
-1 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 → បញ្ជីនៃចំនួន — ចំនួនគត់ ← 0 10 20 30 40 50 60 70 80 90 →
តួចែក	គ្រប់ចំនួនគត់
ទ្វេភាគ	02
ត្រីភាគ	03
អដ្ឋភាគ	08
ទ្វាទសភាគ	012
សោឡសភាគ	016
បុព្វបទបាលី-សំស្ក្រឹត	សុញ្ញ

លក្ខណៈនៃ ០ ជាចំនួន

• ០ ជាចំនួនគត់មុនលេខ ១។ ០ ស្ថិតនៅមុនចំនួនអវិជ្ជមានទាំងអស់ដែលតូចជាងវា។
• ០ ជាចំនួនគូ។ វាអាចចែកដាច់ដោយគ្រប់ចំនួនគត់ទាំងអស់។
• ០ ជាចំនួនមិនមែនអវិជ្ជមាន ហើយក៏មិនមែនវិជ្ជមានដែរ។
• គ្មានចំនួនណាអាចចែកដោយ ០ ហើយ ០ គុណដោយអនន្ត និង ០/០ គឺមិនកំណត់។
• ០ ជាចំនួនធម្មជាតិតាមនិយមន័យ ដែលក្នុងករណីនេះចំនួនធម្មជាតិ និងចំនួនគត់វិជ្ជមានមានន័យមិនដូចគ្នាទេ។
• ០ ជាចំនួនដែលបង្ហាញពីបរិមាណទទេ ឬ គ្មាន។ ០ ជាកាឌីណាល់នៃសំណុំទទេ។ ផលបូកនៃចំនួនដែលបូកនឹងវាស្មើនឹងចំនួនដដែលនោះ។ លទ្ធផលស្មើ ០ ក្នុងប្រូបាប គឺព្រឹត្តិការណ៍មិនអាចទៅរួច។
• នៅពេលចាប់ផ្ដើមរាប់ចំនួន យើងសន្មតថាចាប់ផ្តើមពី ០ ជានិច្ច ប៉ុន្តែនៅក្នុងប្រតិទិនក្រេកូរី និងប្រតិទិនយូលាស ការចាប់ផ្តើមឆ្នាំគឺពីឆ្នាំ ១ ទៅ វាលែងតែតារាវិទូប្រើប្រាស់ក្បួនតម្រានានាដោយរាប់បញ្ចូលទាំងឆ្នាំ ០ ផង ដោយសភាពលំបាកក្នុងការគណនា។ ពាក្យ "ឆ្នាំ ០ គ.ស" ក៏អាចត្រូវបានប្រើ ដើម្បីពិពណ៌នានូវព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗ ដែលអាចជាចំណុចផ្តើមមួយក្នុងពេលវេលា។
• ០ ជាចំនួនកុំផ្លិចតែមួយគត់ដែលស្ថិតនៅផ្នែកពិតផង និងនិមិត្តផង។

លក្ខណៈនៃ ០ ជាលេខ

លេខសូន្យសម័យទំនើបសរសេរជារាងរង្វង់ ជាអេលីប ឬប្រអប់មានជ្រុងមូល។ ក្នុងរូបអក្សរទំនើបភាគច្រើន តួលេខ ០ មានកម្ពស់ស្មើនឹងលេខដទៃ ខុសពីបែបចាស់ដែលខ្លីជាង (x-កម្ពស់)។

ក្នុងតួបញ្ចាំងប្រាំពីរកំណាត់នៃម៉ាស៊ីនគិតលេខ នាឡិកា និងគ្រឿងប្រើប្រាស់អគ្គិសនី លេខ ០ តែងសរសេរដោយបន្ទាត់ប្រាំមួយកំណាត់ តែគំរូម៉ាស៊ីនគិតលេខចាស់ៗ បង្ហាញបន្ទាត់បួនកំណាត់ទៅវិញ (ដូចអក្សរ o)។

តម្លៃ ឬ ចំនួនរបស់ ០ ខុសពីគ្នាទៅនឹងខ្ទង់ ០ ដែលប្រើក្នុងប្រព័ន្ធកំណត់តម្លៃលេខតាមខ្ទង់។ តាមលំដាប់ចំនួនក្នុងប្រព័ន្ធនេះដែលលេខនៅក្នុងខ្ទង់ជាបន្តបន្ទាប់មានតម្លៃខុសៗគ្នា លេខ ០ ត្រូវបានប្រើជាតំណាងនូវកន្លែងទំនេរ លើកបន្តុបទីតាំងសមស្របឲ្យខ្ទង់មុន និងក្រោយ។