០

០ (សូន្យ) ( បាលី : សុញ្ញ ; សំស្ក្រឹត : ឝូន្យ ) ជាចំនួន និងខ្ទង់ ប្រើដើម្បីតាងចំនួននោះ ក្នុងប្រព័ន្ធចំនួន។ វាដើរតួមជ្ឈិមក្នុងគណិតវិទ្យា ជាសញ្ញាណបូកនៃចំនូនគត់ ចំនួនពិត និងទម្រង់ពីជគណិតដទៃជាច្រើនទៀត។

០
ចំនួនរាប់	សូន្យ
ចំនួនរៀប	០ (ទីសូន្យ)
តួចែក	គ្រប់ចំនួនគត់
ទ្វេភាគ	0
ត្រីភាគ	0
ចតុភាគ	0
បញ្ចភាគ	0
ឆភាគ	0
អដ្ឋភាគ	0
ទ្វាទសភាគ	0
សោឡសភាគ	0
វីសភាគ	0
តឹសតិសោភាគ	0
អារ៉ាប់ និង ឃឺត	٠
អ៊ូរឌូ	۰
បេន្កាលី	০
ហិណ្ឌូ-អារ៉ាប់	०
ចិន និង ជប៉ុន	零, 〇
ភូមា	၀

លក្ខណៈនៃ ០ ជាចំនួន

- ០ ជាចំនួនគត់មុនលេខ ១។
- ០ ស្ថិតនៅមុនចំនួនអវិជ្ជមានទាំងអស់ដែលតូចជាងវា។
- ០ ជាចំនួនគូ។
- ០ ជាចំនួនមិនមែនអវិជ្ជមាន ហើយក៏មិនមែនវិជ្ជមានដែរ។
- គ្មានចំនួនណាអាចចែកដោយ ០ ហើយ ០ គុណដោយអនន្ត និង ០/០ គឺមិនកំណត់។
- ០ ជាចំនួនធម្មជាតិតាមនិយមន័យ ដែលក្នុងករណីនេះចំនួនធម្មជាតិ និងចំនួនគត់វិជ្ជមានមានន័យមិនដូចគ្នាទេ។
- ០ ជាចំនួនដែលបង្ហាញពីបរិមាណទទេ រឺ គ្មាន។ លទ្ធផលស្មើ ០ ក្នុងប្រូបាប គឺព្រឹត្តិការណ៍មិនអាចទៅរួច។
- នៅពេលចាប់ផ្ដើមរាប់ចំនួន យើងចាប់ផ្តើមពី ០ ជានិច្ច ប៉ុន្តែក្នុងប្រតិទិនក្រេកូរី និងប្រតិទិនជូលាន ចាប់ផ្តើមឆ្នាំពី ឆ្នាំ១ទៅ វារលែងតែ តារាវិទូ ប្រើប្រាស់ក្បួនតម្រានានាដោយរាប់បញ្ចូលទាំងឆ្នាំ ០ ផង ដោយភាពលំបាកក្នុងការគណនា។ ពាក្យ ០ គ.ស ក៏អាចត្រូវបានប្រើ ដើម្បីពិពណ៌នានូវព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗ ដែលអាចជាចំណុចផ្តើមមួយក្នុងពេលវេលា។
- ០ ជាចំនួនកុំផ្លិចតែមួយគត់ដែលស្ថិតនៅផ្នែកពិតផង និងនិមិត្តផង។

សញ្ញា និងតំណាង

លេខសូន្យសម័យទំនើបសរសេរជា រាងរង្វង់ ជាអេលីប រឺប្រអប់មានជ្រុងមូល។ ក្នុងរូបអក្សរទំនើបភាគច្រើន តួលេខ ០ មានកម្ពស់ស្មើនឹងលេខដទៃ ខុសពីបែបចាស់ ដែលខ្លីជាង (x-កម្ពស់)។

ក្នុង តួបញ្ចាំងសប្តភាគ នៃម៉ាស៊ីនគិតលេខ នាឡិកា និងគ្រឿងបរិក្ខារផ្ទះ លេខ ០ តែងសរសេរដោយបន្ទាត់ប្រាំមួយភាគ តែគម្រូម៉ាស៊ីនគិតលេខចាស់ៗ បង្ហាញបន្ទាត់បួនភាគទៅវិញ (ដូចអក្សរ o)។