ខេត្តក្វាងណាម

ពីវិគីភីឌា
Quảng Nam province
Tỉnh Quảng Nam
Province
[[File:
PhoCoHoiAn.jpg
Hoi An Ancient Town, Quang Nam province, South Central Coast, Vietnam.jpg
Mieu Quan Cong.jpg
Cau Nhat Ban (2).jpg
Hoi quan Phuoc Kien.jpg
HoiAnOldQuarter.jpg
Bến Hội An.jpg
Hoi quan Trung Hoa.jpg
Nha kieu Phap o Hoi An.jpg
Dem ram Hoi An 2006.jpg
Les Temples Cham de My Son (4399060825).jpg
Temple of My Son.jpg
Tháp Chiên Đàn, Quảng Nam.JPG
Tháp Khương Mỹ, Quảng Nam.JPG
Cu Lao Cham.JPG
Cu Lao Cham Marine Park, Vietnam.jpg
Rừng phòng hộ Phú Ninh (2008).JPG
Phuninh Lake.JPG
Sông Tam Kỳ, Quảng Nam.JPG
Cửa đập tràn hồ Phú Ninh (2009).JPG
My Son.jpg
Tháp Bằng An, Điện Bàn, Quảng Nam.JPG
|250px|none|alt=|Hội An wreck  • Mỹ Sơn Tower  • Chiên Đàn Tower  • Khương Mỹ Tower  • Cù Lao Chàm Marine Park  • Phú Ninh Lake  • Tam Kỳ River  • Bằng An Tower]]Hội An wreck  • Mỹ Sơn Tower  • Chiên Đàn Tower  • Khương Mỹ Tower  • Cù Lao Chàm Marine Park  • Phú Ninh Lake  • Tam Kỳ River  • Bằng An Tower
Location of Quảng Nam within Vietnam
[[File:Map|250px|none|alt=|Location of Quảng Nam province]]
Countryវៀតណាម Vietnam
RegionSouth Central Coast
Founded as Thăng Hoa1306
Split from Quảng Nam – Đà Nẵng province1997
CapitalTam Kỳ
Divisions2 provincial cities, 1 town, 15 counties
រដ្ឋាភិបាល
 • ប្រភេទsingle-party system
 • Chairman of the People's CommitteeNguyễn Ngọc Quang
ផ្ទៃក្រឡា[១]
 • សរុប១០៤៣៨.៤ គម2 (៤០៣០.៣ ម៉ាយ ការ)
ប្រជាជន (2021)[១]
 • សរុប១,៩៤៥,៨១២
 • សន្ទភាព០.០០០១៩/km2 (០.០០០៤៨/sq mi)
Demographics
 • EthnicitiesVietnamese, Hoa, Cơ Tu, Xơ Đăng, Giẻ Triêng, Co
Area codes235
ក្រមអ.ម.អ. ៣១៦៦VN-27
គេហទំព័រquangnam.gov.vn
ផែនទីរដ្ឋបាលខេត្តក្វាងណាម

ខេត្តក្វាងណាម គឺជាខេត្តមួយនៅតំបន់កណ្តាល នៃប្រទេសវៀតណាម ។ វាមានព្រំប្រទល់ជាប់នឹងខេត្តធឿធៀនហ្វេភាគខាងជើង ប្រទេសឡាវនៅភាគខាងលិច ខេត្តកនទុមនៅភាគនិរតី ខេត្តក្វាងង៉ាយភាគអាគ្នេយ៍ សមុទ្រចិនខាងត្បូង នៅខាងកើត និងទីក្រុងដាណាងនៅភាគឦសាន។ ខេត្ត​នេះ​ត្រូវ​បាន​គេ​ស្គាល់​ថា​ជា​គោលដៅ​ទេសចរណ៍​នៅ​តំបន់​វប្បធម៌​ហ័យអាន រួម​ជាមួយ​នឹង​មជ្ឈមណ្ឌល​នាំ​ចេញ​និង​ផលិតកម្ម​នៅ​ភាគ​កណ្តាល​ប្រទេស​វៀតណាម។

ប្រវត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]

ទីជម្រករបស់មនុស្សក្នុងខេត្តនេះបានបន្តអស់រយៈពេល២.២០០ឆ្នាំមកហើយ ដោយចាប់ផ្តើមពី វប្បធម៌សាហ្វ៊ីញ[២]

ខេត្តក្វាងណាម ធ្លាប់ជាទីក្រុងនយោបាយនិងនៅជិតមជ្ឈមណ្ឌលភូមិសាស្ត្រនៃចម្ប៉ា ហើយខេត្តនេះត្រូវបានផ្តល់អំណោយនៅឆ្នាំ១៣០៧ ជាថ្នូរនឹងការរៀបអភិសេកជាមួយព្រះនាងវៀតណាម។ [២] សម្រាប់ពេលខ្លះទាំងទីក្រុង-រដ្ឋដែលមានឥទ្ធិពលបំផុត និងកំពង់ផែចាមដែលមមាញឹកបំផុត (នៅហ័យអាន ) មានទីតាំងនៅកន្លែងដែលឥឡូវនេះគឺក្វាងណាម។ ការជួញដូរទំនិញប្រណីតពីតំបន់ខ្ពង់រាបកណ្តាល គឺជាមូលដ្ឋាននៃទ្រព្យសម្បត្តិនិងអំណាចនេះ។ [៣] ជា​លទ្ធផល​នៃ​សង្គ្រាម​ជាមួយ​វៀតណាម មជ្ឈមណ្ឌល​នៃ​អំណាច​នយោបាយ​របស់​ចាម​បាន​ងាក​ទៅ​ទិស​ខាង​ត្បូង​ទៅ​ក្រុងវិជ័យ ។ ពាណិជ្ជកម្មលើវត្ថុប្រណិតបានបន្តអស់មួយរយៈក្រោមចៅហ្វាយនាយង្វៀន ប៉ុន្តែបានធ្លាក់ចុះបន្តិចម្តងៗ ជាពិសេសនៅក្រោមរាជវង្សង្វៀននិងបន្តនៅក្នុងអាណានិគមវៀតណាម នៅពេលដែលការផ្តោតអារម្មណ៍សេដ្ឋកិច្ចងាកទៅរកកសិកម្មនៃដីសណ្តទន្លេធំ។ [៣]

ដោយសារទីតាំងនេះមានផ្លូវឆ្លងកាត់ភ្នំជាច្រើន វាជាមជ្ឈមណ្ឌលប្រវត្តិសាស្ត្រសម្រាប់ជម្លោះរវាងអំណាចគ្រប់គ្រងនិងការតស៊ូរាជវង្ស។ ទីតាំងនេះគឺជាកន្លែងនៃការប្រយុទ្ធគ្នារវាងរាជវង្សដ៏ខ្លាំងក្លារវាង សង្រ្គាមទ្រិញ-ង្វៀននិងចំណុចដែលរាជវង្សង្វៀនបានរត់គេចខ្លួនបន្ទាប់ពីការបណ្តេញចេញពីបន្ទាយរបស់ពួកគេនៅភាគខាងជើង។ [៤] ទីក្រុងសំខាន់របស់ហ័យអាន ត្រូវបានបំផ្លាញនិងកសាងឡើងវិញក្នុងអំឡុងពេលការបះបោរតៃសឺន

ខេត្តក្វាងណាម ធ្លាប់បម្រើការជាកន្លែងពាណិជ្ជកម្មប្រវត្តិសាស្ត្រ និងជាតំបន់កំពង់ផែដ៏សំខាន់មួយនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍សម្រាប់ការជួញដូរសូត្រ ក្រណាត់ ក្រដាស ប៉សឺឡែន គ្រាប់សណ្តែក ម្រេច ថ្នាំចិន ភ្លុកដំរី ក្រមួនឃ្មុំ ម្តាយរបស់ - គុជខ្យងនិងម្រ័ក្សណ៍ខ្មុក។ [២] ហូឡង់​បាន​នាំទាសករ​វៀតណាម ​ដែល​ពួក​គេ​ចាប់​បាន​ពី​ដែនដី​ម្ចាស់​ង្វៀន​ក្នុង​ខេត្ត​ក្វាងណាម​មក​ដាក់ ​អាណានិគម​នៅ​តៃវ៉ាន់[៥]

ក្នុងនាមជាមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្ម ក្វាងណាមក៏នឹងបម្រើជាទីតាំងដែលឥទ្ធិពលរបស់លោកខាងលិចនឹងចូលទៅក្នុងប្រទេសវៀតណាមផងដែរ។ គួរកត់សម្គាល់អាឡិចសាន់ឌឺនៃរ៉ូដ ដែលបានសរសេរអក្ខរក្រម និងជាកន្លែងដែលសម្ព័ន្ធភាពយោធាជាមួយប្រទេសបារាំង ត្រូវបានចុះហត្ថលេខារវាងស្តេចរាជវង្សង្វៀនដែលរត់ចេញពីការបះបោរតៃសឺន។ តំបន់​នេះ​ក៏​នឹង​ឃើញ​ការ​ចាប់​ផ្តើម​នៃ​អាណានិគម​របស់​បារាំង​ក្នុង​អំឡុង​ពេលយុទ្ធនាការ​កូសាំងស៊ីននិង​ការ ​ឡោមព័ទ្ធ​នៃតួរ៉ាន់

ខេត្ត​នេះ​ត្រូវ​បាន​បំបែក​ជា​ពីរ​នៅ​ឆ្នាំ១៩៦២ ដោយ​ភាគ​ខាង​ត្បូង​ត្រូវ​បាន​គេ​ស្គាល់​ថា​ជាខេត្តក្វាងទិន។ ខេត្ត​នេះ​ក៏​ជា​កន្លែង​ប្រយុទ្ធ​គ្នា​យ៉ាង​ខ្លាំង​ក្នុង​អំឡុង ​សង្គ្រាម​វៀតណាម រហូត​ដល់​ត្រូវ​បាន​ដណ្តើម​យក​បាន​ក្នុង​យុទ្ធនាការ ហុឺវ-ដាណាង ។ ខេត្តទាំងពីរត្រូវបានបញ្ចូលគ្នាម្តងទៀតបន្ទាប់ពីការបង្រួបបង្រួមនៅឆ្នាំ១៩៧៦ ។ នៅឆ្នាំ១៩៩៧ អតីតរាជធានី ដាណាង ត្រូវបានបំបែកទៅជាអង្គភាពរដ្ឋបាលរបស់ខ្លួន។

ឯកសារយោង[កែប្រែ]

  1. ១,០ ១,១ Statistical Handbook of Vietnam 2014, General Statistics Office Of Vietnam
  2. ២,០ ២,១ ២,២ Planet, Lonely. "History in Hoi An, Vietnam". Lonely Planet (in អង់គ្លេស). Retrieved 2020-11-28. Cite error: Invalid <ref> tag; name ":0" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name ":0" defined multiple times with different content
  3. ៣,០ ៣,១ Hardy, Andrew (2009): "Eaglewood and the Economic History of Champa and Central Vietnam". in Hardy, Andrew et al. (ed): Champa and the Archaeology of Mỹ Sơn (Vietnam). NUS Press, Singapore
  4. Dutton, George (២៧ ខែឧសភា ២០២០), Pennock, Caroline Dodds; Antony, Robert; Carroll, Stuart, រៀs., "Rebellion and Violence in Vietnam", The Cambridge World History of Violence: Volume 3: AD 1500–AD 1800, The Cambridge World History of Violence (Cambridge: Cambridge University Press) 3: 429–448, ល.ស.ប.អ. 978-1-107-11911-6, https://www.cambridge.org/core/books/cambridge-world-history-of-violence/rebellion-and-violence-in-vietnam/2C8BDC1B61DBB5C117BA91883B04760B, បានយកមក 2020-11-28 
  5. The Spanish Experience in Taiwan 1626-1642: The Baroque Ending of a Renaissance Endeavour. 2009. p. 125. ល.ស.ប.អ. 978-9622090835. https://books.google.com/books?id=H8BvkxoCVBgC&pg=PA125.