អវតាទាំង ១០

កុំភាន់ច្រឡំជាមួយ Epic cycles of incarnations។

ព្រះវិស្ណុ (កណ្តាល) ហ៊ុំព័ទ្ធដោយអវតារសំខាន់ៗទាំង ១០ របស់ទ្រង់ (ព្រះគ្រឹស្នា-ព្រះពុទ្ធ)។ ច្រាសទ្រនិចនាឡិកាពីកំពូលឆ្វេង៖ មត្ស្យ ; កុម៌ ; វរហ ; នរសិង្ហ ; វមន ; បរសុរាម ; រាម ; គ្រីស្នា ; ព្រះពុទ្ធ និង កលគី

ទសអវតា ( ភាសាសំស្ក្រឹត: दशावतार , IAST ) គឺជា អវតារ ចម្បងទាំងដប់របស់ ព្រះវិស្ណុ ដែលជាព្រះដ៏សំខាន់ នៃសាសនាហិណ្ឌូ ។ ព្រះវិស្ណុ​ត្រូវ​បាន​គេ​និយាយ​ថា​ចុះ​មក​ក្នុង​ទម្រង់​ជា​រូប​តំណាង​ដើម្បី​ស្ដារ​លំដាប់​លោហធាតុ។ ពាក្យ ទសអវតា មកពី ទស មានន័យថា "ដប់" និង អវតា។

បញ្ជីនៃអវតារដែលបានរួមបញ្ចូលមានភាពខុសប្លែកគ្នាតាមនិកាយ និងតំបន់ ជាពិសេសទាក់ទងនឹងការដាក់បញ្ចូល ពលរាម (ប្អូនប្រុសរបស់ គ្រីស្នា ) ឬ ព្រះពុទ្ធគោត្ដម ។ ទោះបីជាមិនមានបញ្ជីណាមួយអាចត្រូវបានបង្ហាញដោយគ្មានវិវាទជាស្តង់ដារក៏ដោយ "បញ្ជីដែលទទួលយកបំផុតដែលមាននៅក្នុង Puranas និងអត្ថបទផ្សេងទៀតគឺ [... ] គ្រិស្នា, ពុទ្ធ។ [note 1] ភាគច្រើនគូរពីសំណុំនៃតួលេខខាងក្រោមនៅក្នុងលំដាប់នេះ: មត្ស្យ ; កុម៌ ; វរហ ; នរសិង្ហ ; វមន ; បរសុរាម ; រាម ; គ្រឹស្នា ឬ ពលរាម ; ព្រះពុទ្ធ [note 1] ឬ គ្រិស្នា ; និង កល្កិ ។ នៅក្នុងទំនៀមទម្លាប់ដែលបោះបង់ចោលព្រះគ្រឹស្នា គាត់តែងតែជំនួសព្រះវិស្ណុជាប្រភពនៃអវតារទាំងអស់។ ទំនៀមទំលាប់មួយចំនួនរួមមានអាទិទេពក្នុងតំបន់ដូចជា វិថោព ឬ ជគន្នថ នៅក្នុងទីតាំងចុងក្រោយដោយជំនួស គ្រិស្នា ឬព្រះពុទ្ធ។ អវតារទាំងអស់បានបង្ហាញខ្លួន លើកលែងតែមួយ; កល្កិ ដែលនឹងបង្ហាញខ្លួននៅចុងបញ្ចប់នៃ កលិយុគ។

លំដាប់នៃគំនិតបុរាណរបស់ ទសអវតា ក៏ត្រូវបានបកស្រាយផងដែរ ដើម្បីឆ្លុះបញ្ចាំងពី ការវិវត្តន៍របស់ Darwinian សម័យទំនើប ជាការពិពណ៌នាអំពីការវិវត្តនៃស្មារតី។

និរុត្តិសាស្ត្រ

"ទសអវតរ" ឬ " ទសអវតារ " (दशावतार) មានន័យថា "ដប់អវតរ" ឬ "ដប់អវតារ":

• "ទស" (दश) មានន័យថា "ដប់"
• "អវតរ" (अवतार) មានន័យថា "ការចាប់កំណើត"

បញ្ជី អវតារ

យោងទៅតាម Swami Parmeshwaranand ទោះបីជាអវតារនៃព្រះវិស្ណុមានចំនួនរាប់មិនអស់ និងរាប់បញ្ចូលទាំង ឥសី, មនុស្ស, កូនរបស់មនុស្ស និង ទេវៈ ផ្សេងទៀត ( អាទិទេពហិណ្ឌូ ) ដោយសារបណ្តាសារបស់ ឬស្សី ហៅថា ភ្រិគុ ភាគច្រើនគឺមានតែផ្នែកខ្លះប៉ុណ្ណោះ (ពោលគឺមិនពេញលេញ) កើតមក។ . ទសអវតារ គឺជាបញ្ជីនៃ 10 ពេញលេញ (ពោលគឺពេញលេញ) ។

បញ្ជី

កំណែផ្សេងៗនៃបញ្ជីអវតាររបស់ព្រះវិស្ណុមាន ប្រែប្រួលតាមតំបន់ និងប្រពៃណី។ បញ្ជីខ្លះនិយាយអំពីព្រះគ្រឹស្នាជាអវតារទីប្រាំបី ហើយ ព្រះពុទ្ធ ជាអវតាទីប្រាំបួន ឯខ្លះទៀតដូចជា បរិបបាដល (គ.៣-៤ គ.ស.) ដែលជាទី ៥ នៃ អដ្ឋកថាទាំង ៨ ( Ettuthokai ) នៅក្នុង អក្សរសិល្ប៍ Sangam និង Yatindramatadipika ដែលជាការសង្ខេបនៃលទ្ធិ ស្រីវៃស្នាវនៅសតវត្សរ៍ទី ១៧ ផ្តល់ឱ្យ ពលរាម ជា អវតារទីប្រាំបី និងព្រះគ្រឹស្នាជារូបទីប្រាំបួន។ កំណែចុងក្រោយគឺបន្តដោយ វៃស្នាវ មួយចំនួនដែលមិនទទួលយកព្រះពុទ្ធជា incarnation នៃព្រះវិស្ណុ។ បញ្ជីមួយនៅក្នុង មហាភារតផ្តល់ឱ្យ រាម ( ភគ៌វ ),រាម (ទសរថិ), សត្វត (គ្រិស្នា ឬ ពលរាម), ត្រី-រាម ។ Tantric Prapanchasara (សន្មតថា អទិសន្ករ ប៉ុន្តែមានជម្លោះ [16] ) ក៏លុបចោលព្រះពុទ្ធដែរ។ ទោះបីជាគ្មានបញ្ជីណាមួយអាចត្រូវបានបង្ហាញដោយគ្មានភាពចម្រូងចម្រាសជាស្តង់ដារក៏ដោយ "បញ្ជីដែលទទួលយកបំផុតដែលមាននៅក្នុង បុរនស និងអត្ថបទផ្សេងទៀតគឺ [... ] គ្រិស្នា, ពុទ" ។ [note 1]

តារាងខាងក្រោមសង្ខេបអំពីទីតាំងនៃអវតារនៅក្នុង ទសអវតារនៅក្នុងប្រពៃណីជាច្រើន ប៉ុន្តែមិនមែនទាំងអស់ទេ៖

Position	Krishna, Buddha North Indian Bhagavatism, Sadh Vaishnavism, ISKCON	Balarama, Krishna Smartism, Shaiva Siddhanta, Sri Vaishnavism	Balarama, Buddha Gaudiya Vaishnavism, ISKCON	Balarama, Jagannatha Govardhan Math	Krishna, Vithoba Warkari Sampradaya	Yuga
1	Matsya (fish)					Satya Yuga
2	Kurma (turtle, tortoise)
3	Varaha (boar)
4	Narasimha (man-lion)
5	Vamana (dwarf-god)					Treta Yuga
6	Parashurama (Brahman warrior)
7	Rama
8	Krishna	Balarama	Balarama	Balarama	Krishna	Dvapara Yuga, Kali Yuga in case of Buddha
9	Buddha	Krishna	Buddha	Jagannatha	Vithoba
10	Kalki (prophesied 10th avatar who ends the Kali Yuga)					Kali Yuga

• 
  អវតារសំខាន់ៗទាំងដប់របស់ព្រះវិស្ណុ ( ពលរាម-គ្រីស្នាកំណែ)ទសអវតរស្រិនេ, សតវត្សទី 18 (ជាតិ ញូវ ដេលី) ។ ធ្លាក់ចុះក្រោម៖មត្ស្យ;គុម៌;វរហ;នរសិង្ហ;វមន;បរសុរាម; រាម;ពលរាម ;គ្រីស្នានិងកល្កិ។
• 
  អវតារ៍សំខាន់ៗទាំងអស់គ្នារបស់ព្រះវិស្ណុ (ពលរាម-ពុទ្ធ version) ។ ពី​ខាង​ឆ្វេង៖មត្ស្យ;កុម៌;វវហ;នរសិង្ហ;វមន;បរសុរាម;រាម;ពលរាម;ព្រះពុទ្ធ; និងកល្កិ

នៅក្នុង Puranas

អគ្នី, បទ្ម, គរុទ, លិង្គ, នរទ, ស្កន្តនិង វរហបុរនស និយាយអំពីបញ្ជីទូទៅ (គ្រិស្នា, ពុទ្ធ) ។ [note 9] គរុទបុរន មានបញ្ជីពីរ បញ្ជីវែងជាមួយ គ្រិស្នា និង ពុទ្ធ និងបញ្ជីជាមួយ ពលរាម និង ពុទ្ធ ដែលជំនួស វមន សម្រាប់ រាម ។ [note 10] សិវបុរន មានពលរាម និងព្រះគ្រឹស្នា។ បញ្ជីជាមួយ គ្រិស្នា និងព្រះពុទ្ធត្រូវបានរកឃើញផងដែរនៅក្នុង គរុទបុរន សរោទ្ធរ ដែលជាការអត្ថាធិប្បាយឬ 'ខ្លឹមសារដកស្រង់' នៃ គរុទ បុរន (ពោលគឺមិនមែនជា បុរន ខ្លួនឯងដែលវាហាក់ដូចជាច្រឡំ):

ការពិពណ៌នាអំពីអវតារ

ទី 1 ដល់ទី 5 នៃ ទសអវតរនៅលើ Udupi Sri Krishna Matha gopuram, Karnataka ។

1. Matsya: The fish avatar. King Vaivasvata Manu finds a little fish in the palm of his hands when performing the tarpana (water-offering). The fish asks Manu if his riches and power was enough to give the fish a nice home. Manu keeps the fish to give it a home, but the fish keeps expanding, which breaks Manu's pride about his wealth. Eventually, he releases it into the ocean, realizing it is Vishnu himself. Vishnu informs Manu of the coming destruction of the world, by means of fires and floods, and directs Manu to collect "all creatures of the world" and keep them safe on a boat built by the gods. When the deluge (Pralaya) occurs, Vishnu appears as a great fish with a horn, to which Manu ties the boat, which leads them into safety.
2. Kurma: The tortoise/turtle avatar. In the legend of the Samudra Manthana, the devas and asuras were churning the Ocean of Milk in order to obtain amrita, the nectar of immortality. They used the mountain Mandara as the churning shaft, which started to sink. Vishnu took the form of a tortoise to bear the weight of the mountain to allow them to complete their task.
3. Varaha: The boar avatar. The gatekeepers of Vaikuntha, the abode of Vishnu, Jaya and Vijaya, are cursed by the Four Kumaras when they stop them from seeing Vishnu. They choose to be reborn three times as asuras as adversaries of Vishnu. In their first birth, they are born as the brothers Hiranyaksha and Hiranyakashipu. Varaha appeared to defeat Hiranyaksha, who had abducted the earth, and by extension the earth goddess, Bhumi, and carried it to the bottom of the cosmic ocean. The battle between Varaha and Hiranyaksha is believed to have lasted for a thousand years, which the former finally won. Varaha carried the earth out of the ocean between his tusks and restored it to its place in the universe.
4. Narasimha: The half-man/half-lion avatar. Hiranyakashipu persecuted everyone for their religious beliefs including his son, Prahlada, who was a devotee of Vishnu. The boy was protected by the god and could not be killed, thus being saved by the several attempts of getting harmed. Vishnu descended as an anthropomorphic incarnation, with the body of a man and head and claws of a lion. He disemboweled Hiranyakashipu, and brought an end to the persecution of human beings, including his devotee Prahlada.
5. Vamana: The dwarf avatar. The grandson of Prahlada, Bali, with devotion and penance was able to defeat Indra, the king of heaven. This humbled the other deities and extended his authority over the three worlds. The gods appealed to Vishnu for protection and he descended as a boy Vamana. During a yajna of the king, Vamana approached him and Bali promised him for whatever he asked. Vamana asked for three paces of land. Bali agreed, and the dwarf then changed his size to that of the giant Trivikrama form. With his first stride he covered the earthly realm, with the second he covered the heavenly realm thereby symbolically covering the abode of all living beings. He then took the third stride for the netherworld. Bali realized that Vamana was Vishnu incarnate. In deference, the king offered his head as the third place for Vamana to place his foot. The avatar did so and thus granted Bali immortality and making him ruler of Pathala, the netherworld. Vishnu also granted Bali a boon whereby he could return to earth every year. The harvest festivals of Balipratipada and Onam (which is mostly celebrated by people of all faiths within Kerala) are celebrated to mark his yearly homecoming. This legend appears in hymn 1.154 of the Rigveda and other Vedic as well as Puranic texts.
6. Parashurama: The warrior avatar. He is the son of Jamadagni and Renuka and was granted as a boon, an axe after a penance to Shiva. Once, the king Kartavirya Arjuna and his hunting party halted at the ashrama of Jamadagni, the father of Parashurama. The sage was able to feed them all with the aid of the divine cow Kamadhenu. The king demanded the cow, but Jamadagni refused. Enraged, the king took it by force and destroyed the ashrama and left along with the cow. Parashurama then killed the king at his palace and destroyed his army. In revenge, the sons of Kartavirya killed Jamadagni. Parashurama took a vow to travel across the world twenty-one times and kill every kshatriya king on earth filled five lakes with their blood. Ultimately, his grandfather, the rishi Ricika, appeared before him and made him halt. He is a chiranjivi (immortal), and believed to be alive today in penance at Mahendragiri. He is also credited with creating the coastal belt of Karnataka and Kerala by throwing his mighty axe as per Hindu mythology. The place the axe landed in the sea got its water displaced and the land which emerged thus came to be known as the coast of Karnataka and whole of Kerala.

   

   Anantashayana Vishnu with Lakshmi, his ten avatars above him (annotated), 6th – 8th century Badami, Karnataka

7. Rama: The King of Ayodhya. He is a commonly worshipped avatar in Hinduism, and is thought of as the ideal man, and the embodiment of righteousness. His story is recounted in one of the most widely read scriptures of Hinduism, the Ramayana. While in exile from his own kingdom with his brother Lakshmana and wife Sita, she was abducted by Ravana, a rakshasa and king of Lanka. Rama travelled to Lanka, killed Ravana and saved Sita. Rama and Sita returned home and were crowned. The day of the return of Prince Rama to the kingdom of Ayodhya is celebrated in the festival of Diwali all over India.
8. Krishna (sometimes at 9 or "0") or Balarama:
   • Krishna was the eighth son of Devaki and Vasudeva and the foster-son of Yashoda and Nanda. A frequently worshipped deity in Hinduism, he is born to slay his tyrannical uncle, Kamsa. He is a major protagonist of the Mahabharata, most notably featured in his role as the charioteer of Arjuna in the Kurukshetra War. He embodies several qualities such as love, duty, compassion, and playfulness. Krishna's birthday is celebrated every year by Hindus on Krishna Janmashtami according to the lunisolar Hindu calendar, which falls in late August or early September of the Gregorian calendar. Krishna is usually depicted with a flute in his hand. Krishna is also a central character in Mahabharata, Bhagavata Purana, and the Bhagavad Gita.
   • Balarama, the elder brother of Krishna, is regarded generally as an avatar of Shesha an extension of Ananta, a form of Vishnu. Balarama is included as the eighth avatar of Vishnu in the Sri Vaishnava lists, where Buddha is omitted and Krishna appears as the ninth avatar in this list. He is particularly included in the lists where Krishna is removed.
9. Buddha; sometimes Krishna, (sometimes at 8 or "0"), Vithoba, or Jagannath.
   • Gautama Buddha, the founder of Buddhism, is commonly included as an avatar of Vishnu in Hinduism. Buddha is sometimes depicted in Hindu scriptures as a preacher who deludes and leads asuras and heretics away from the path of the Vedic scriptures, but another view praises him a compassionate teacher who preached the path of ahimsa (non-violence).
   • Krishna; commonly at 8, sometimes at "0"
   • In Maharashtra and Goa, Vithoba's image replaces Buddha as the ninth avatar of Vishnu in some temple sculptures and Hindu astrological almanacs.
   • In certain Odia literary creations from Odisha, Jagannath has been treated as the Ninth avatar, by substituting Buddha.
10. Kalki is described as the final incarnation of Vishnu, who appears at the end of each Kali Yuga. He will be atop a white horse and his sword will be drawn, blazing like a comet. He appears when only chaos, evil and persecution prevails, dharma has vanished, and he ends the Kali Yuga to restart Satya Yuga and another cycle of existence.

ការអភិវឌ្ឍន៍ប្រវត្តិសាស្ត្រ

ព្រះពុទ្ធ

ព្រះពុទ្ធ ត្រូវបានរាប់បញ្ចូលជាអវតារមួយរបស់ព្រះវិស្ណុ ក្រោម លទ្ធិ Bhagavatism ដោយ សម័យ គុប្ត ចន្លោះពីឆ្នាំ ៣៣០ ដល់ ៥៥០ គ.ស.។ ទេវកថារបស់ព្រះពុទ្ធនៅក្នុងប្រពៃណី ថេរវាទ និងព្រះវិស្ណុក្នុងសាសនាហិណ្ឌូ មានភាពស្រដៀងគ្នានៃរចនាសម្ព័ន្ធ និងច្រើនយ៉ាង។ ជាឧទាហរណ៍ រដ្ឋវិទូ ចន ហូល អ្នកវិទ្យាសាស្ដ្រថេរវាទ និងលោហធាតុវិទ្យា ចែងថា ព្រះពុទ្ធបានគ្របដណ្ដប់ 6,800,000 យចនជាបីជំហាន រួមទាំងផែនដីទៅស្ថានសួគ៌ ហើយបន្ទាប់មកដាក់ជើងស្តាំរបស់ទ្រង់លើយុគន្ធរ ដែលជារឿងព្រេងដែលស្រដៀងនឹងអវតារវមនក្នុងសាសនាហិណ្ឌូ។ ដូច​គ្នា​នេះ​ដែរ ព្រះពុទ្ធ​ត្រូវ​បាន​គេ​អះអាង​ក្នុង​ទេវកថា​ថេរវាទ​ថា​បាន​ប្រសូត​នៅ​ពេល​ដែល ​ធម៌ ​មាន​សភាព​ទ្រុឌទ្រោម ដើម្បី​រក្សា និង​រក្សា ​នូវ​ធម៌ ។ ភាពស្រដៀងគ្នាទាំងនេះប្រហែលជាបានរួមចំណែកដល់ការបញ្ចូលព្រះពុទ្ធជាអវតារនៃព្រះវិស្ណុ។

ការទទួលយកព្រះពុទ្ធជាអវតារក្នុង Bhagavatism គឺជាកត្តាជំរុញក្នុងការបញ្ចូលព្រះពុទ្ធសាសនាទៅក្នុងឋានានុក្រមទេវកថារបស់ Vaishnavism ។ នៅសតវត្សទី 8 នៃគ.ស. ព្រះពុទ្ធត្រូវបានបញ្ចូលជាអវតារនៃព្រះវិស្ណុនៅក្នុង បុរន ជាច្រើន។ ការរួមផ្សំនេះគឺបង្ហាញពីភាពមិនច្បាស់លាស់នៃសាសនាហិណ្ឌូចំពោះព្រះពុទ្ធ និងពុទ្ធសាសនា ហើយមានទំនៀមទម្លាប់មួយដែលថាមានព្រះពុទ្ធពីរអង្គ។ យោងតាមប្រពៃណីនេះ ទីមួយគឺជាអវតារទីប្រាំបួនរបស់ព្រះវិស្ណុ ចំណែកទីពីរគឺជាព្រះពុទ្ធប្រវត្តិសាស្ត្រ។ [note 12] ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះវិស្ណុក៏ត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងវប្បធម៌ព្រះពុទ្ធសាសនា សិង្ហលេស ផងដែរ ហើយ ព្រះពុទ្ធសាសនាមហាយាន ជួនកាលត្រូវបានគេហៅថា ព្រះពុទ្ធ-Bhagavatism ។ នៅសម័យនេះ គំនិតរបស់ ទសអវតា ត្រូវបានអភិវឌ្ឍយ៉ាងពេញលេញ។

ទ្វារប្រាសាទដែលពណ៌នា ទសអវតារ ជាមួយ វិថោប នៅប្រាសាទ Sree Balaji ប្រទេស Goa ។ ពី​ឆ្វេង​លើ​ទៅ​ក្រោម, Matsya, Kurma, Varaha, Vithoba, Vamana ។ ពីស្តាំលើទៅបាត Narasimha, Parashurama, Rama, Krishna និង Kalki ។ Vithoba ជំនួសព្រះពុទ្ធនៅក្នុងចម្លាក់នេះ។

ការបកស្រាយ ជ្យោតិស

ពាក្យថា " ត្យោតិស " សំដៅលើ ហោរាសាស្រ្ត ហិណ្ឌូ ឬ វេទ ដែលជាផ្នែកមួយនៃ Vedangas ទាំងប្រាំមួយ ឬ វិញ្ញាសាបន្ថែម ដែលភ្ជាប់ជាមួយ Vedas ។ Brihat Parasara Hora Sastra និយាយអំពី Dashavatara ដូចខាងក្រោម:

From the Sun God the Incarnation of Rama, from the Moon that of Krishna, from Mars that of Narasimha, from Mercury that of Buddha, from Jupiter that of Vamana, from Venus that of Parasurama, from Saturn that of Koorma (Tortoise), from Rahu that of Varaha [Boar] and from Ketu that of [Matsya] (fish) occurred. All other incarnations that these are through the Grahas. The beings with more Paramatmamsa [i.e. Rama, Krishna, Narasimha and Varaha] are called divine beings'.

គួរកត់សម្គាល់ថាយោងទៅតាម Brihat Parasara Hora Sastra ដែលជា Smriti Sastra ដ៏សំខាន់ឬការចងក្រង ហោរាសាស្រ្តឥណ្ឌា សម្រាប់ការទស្សន៍ទាយ (ឧទាហរណ៍ការទស្សន៍ទាយ) - ទោះបីជា អវតារ ទាំងដប់មាននិមិត្តសញ្ញាហោរាសាស្រ្តដែលត្រូវគ្នាក៏ដោយមានតែបួននាក់ប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានចាត់ទុកថាជាទេវៈ (ឧទាហរណ៍ រាម, គ្រិស្នា, នរសិង្ហ និង វរហ) ។

The sun is the soul of all. The Moon is the mind. Mars is one's strength. Mercury is speech-giver while Jupiter confers knowledge and happiness. Venus governs semen (potency) while Saturn denotes grief.

Of royal status are the Sun and the Moon while Mars is the army chief. Prince-apparent in Mercury. The ministerial planets are Jupiter and Venus. Saturn is servant. Rahu and Ketu form the planetary army.

ការបកស្រាយវិវត្តន៍

ទសអវតរ, សតវត្សទី 19, Andhra Pradesh, ប្រទេសឥណ្ឌា។

អ្នកបកប្រែសម័យទំនើបខ្លះបកស្រាយអវតាសំខាន់ៗទាំង ១០ របស់ព្រះវិស្ណុជាលំដាប់ឡើងពីទម្រង់ជីវិតសាមញ្ញ ទៅជាទម្រង់ជីវិតដ៏ស្មុគស្មាញ ហើយមើលឃើញថា សវតារ៉ា ជាការឆ្លុះបញ្ចាំង ឬបង្ហាញពី ទ្រឹស្តីនៃការវិវត្តន៍ សម័យទំនើប។ ការបកស្រាយបែបនេះត្រូវបានលើកឡើងជាលើកដំបូងដោយពួកបរិសុទ្ធ Gaudiya Vaishnava Saint Bhaktivinoda Thakura នៅក្នុងសៀវភៅ 1873 របស់គាត់ Datta-kaustubha និងម្តងទៀតនៅក្នុងសៀវភៅ 1880 របស់គាត់ Kṛṣṇa-saṁhita ។ Theosophist Helena Blavatsky ក៏បានបញ្ជាក់ម្តងទៀតអំពីរឿងនេះនៅក្នុងរឿង Isis ឆ្នាំ 1877 របស់នាងដែលបានបង្ហាញ ។ Bhaktivinoda Thakura បានស្នើឱ្យមានលំដាប់នៃ Dashavataras ដូចខាងក្រោម:

• មត្ស្យ - ត្រី (សម័យ Paleozoic)
• កុម៌ - អណ្តើក amphibious (សម័យ Mesozoic)
• វរហ - ជ្រូក (សម័យសេណូហ្សូក)
• នរសិង្ហ - បុរស-តោ ដែលជាសត្វចុងក្រោយ និងរូបតំណាងពាក់កណ្តាលមនុស្ស (សម័យ Cenozoic)
• វមន - មនុស្សតឿដែលកំពុងលូតលាស់ និងជំហានដំបូងឆ្ពោះទៅរកទម្រង់មនុស្ស
• បរសុរាម - បុរសដំបូងដែលចាប់ផ្តើមប្រើអាវុធបុរាណដូចជា Ax
• រាម - វីរៈបុរសដ៏ល្អម្នាក់ កាយសម្បទាល្អឥតខ្ចោះ ធ្វើជាមិត្តជាមួយ ទេ វៈ ហនុមាន
• ព្រះគ្រឹស្នា - ព្រះវិស្ណុចាប់កំណើតជាព្រះ
• ព្រះពុទ្ធ - ស្ថាបនិកនៃ ព្រះពុទ្ធសាសនា ជាអ្នកត្រាស់ដឹង
• កល្កិ - ជំហានបន្ទាប់ក្នុងការវិវត្តន៍;

Vaishnava Hindus មួយចំនួនបដិសេធគំនិត "Avataric Evolutionism" នេះ។ ជាឧទាហរណ៍ Prakashanand ចែងថាការសុំទោសនេះធ្វើឱ្យខូចឋានៈដ៏ទេវភាពរបស់ Rama និង Krishna មិនត្រឹមត្រូវតាមលំដាប់ Rama ទាបជាង Krishna ទាំងព្រះពុទ្ធ។ Prakashanand រដ្ឋ Rama និង Krishna គឺ​ជា​ព្រះ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់ សិទ្ធិ​នីមួយៗ និង​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​សម្រាប់​កាលៈទេសៈ​ដែល​ពួកគេ​បាន​បង្ហាញ​ខ្លួន​ក្នុង​រដ្ឋ Prakashanand។