កោះបរនេអូ
 Topography of Borneo | |
| ភូមិសាស្ត្រ | |
|---|---|
| ទីតាំង | Southeast Asia |
| កូអរដោនេ | 0°N 114°E / 0°N 114°ECoordinates: 0°N 114°E / 0°N 114°E |
| ប្រជុំកោះ | Greater Sunda Islands |
| ផ្ទៃដី | ៧៤៨១៦៨ km២ (២៨៨៨៦៩.៣ sq mi) |
| ចំណាត់ថ្នាក់ផ្ទៃដី | 3rd |
| រយៈកម្ពស់ខ្ពស់បំផុត | ១៣,៤៣៥ ft (៤.០៩៥ m) |
| ចំណុចខ្ពស់បំផុត | Mount Kinabalu |
| រដ្ឋបាល | |
| Districts | Belait Brunei and Muara Temburong Tutong |
| ការតាំងទីលំនៅធំបំផុត | Bandar Seri Begawan (pop. ~150,000) |
| Provinces | West Kalimantan Central Kalimantan South Kalimantan East Kalimantan North Kalimantan |
| ការតាំងទីលំនៅធំបំផុត | Samarinda (pop. 842,691) |
| States and FT | Sabah Sarawak Labuan |
| ការតាំងទីលំនៅធំបំផុត | Kota Kinabalu (pop. 572,500 ) |
| ប្រជាសាស្រ្ត | |
| ចំនួនប្រជាជន | 23,720,000 (2020) |
| ដង់ស៊ីតេប្រជាជន | ២៨.៥៩ /km២ (៧៤.០៥ /sq mi) |
| ក្រុមជនជាតិ | Bajau, Banjar, Belait, Bisaya, Bruneian Malay, Ida'an, Iranun, Kadazan-Dusun, Kedayan, Murut, Orang Sungai, Rungus, Sarawak Malay, Suluk and Tidung Dayak: (Bidayuh, Iban, Kayan, Lun Bawang/Lun Dayeh, Melanau and Penan) Chinese: (Chinese Bruneian, Chinese Malaysian and Chinese Indonesian) etc. |
កោះបរនេអូ ( /ˈ b ɔːr n i oʊ / ); ឥណ្ឌូនេស៊ី: Kalimantan ) ជា កោះធំទីបីក្នុងពិភពលោក និងធំជាងគេនៅ អាស៊ី ។ នៅមជ្ឈមណ្ឌលភូមិសាស្ត្រនៃ សមុទ្រអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ទាក់ទងទៅនឹងកោះសំខាន់ៗរបស់ឥណ្ឌូនេស៊ី វាស្ថិតនៅភាគខាងជើងនៃ កោះជ្វា ភាគខាងលិចនៃ កោះស៊ូឡាវេស៊ី និងភាគខាងកើតនៃ កោះស៊ូម៉ាត្រា ។
កោះនេះត្រូវបានបែងចែកជា បីប្រទេសគឺ ម៉ាឡេស៊ី និង ប្រ៊ុយណេ នៅខាងជើង និង ឥណ្ឌូនេស៊ី នៅខាងត្បូង។ [១] ប្រហែល 73% នៃកោះគឺជាទឹកដីរបស់ឥណ្ឌូនេស៊ី។ នៅភាគខាងជើង រដ្ឋសាបា និង រដ្ឋសារ៉ាក់វ៉ាន់ របស់ ម៉ាឡេស៊ីខាងកើត មានប្រហែល 26% នៃកោះ។ លើសពីនេះ ទឹកដីសហព័ន្ធរបស់ម៉ាឡេស៊ីនៃ ឡាបួន ស្ថិតនៅលើកោះតូចមួយនៅឆ្ងាយពីឆ្នេរសមុទ្រ Borneo ។ រដ្ឋអធិបតេយ្យរបស់ ប្រ៊ុយណេ ដែលមានទីតាំងនៅឆ្នេរសមុទ្រខាងជើង មានប្រហែល 1% នៃផ្ទៃដីរបស់ Borneo ។ ជាងពាក់កណ្តាលនៃកោះនេះគឺនៅ អឌ្ឍគោលខាងជើង រួមទាំងប្រ៊ុយណេ និងផ្នែកម៉ាឡេស៊ី ខណៈដែលផ្នែកឥណ្ឌូនេស៊ីលាតសន្ធឹងលើអឌ្ឍគោលខាងជើង និង ខាងត្បូង ។
កោះបរនេអូ ជាជម្រកនៃ ព្រៃភ្លៀង ចំណាស់បំផុតមួយក្នុងពិភពលោក។
ឯកសារយោង[កែប្រែ]
- ↑ Donna Marchetti (2 August 1998). "Borneo's Wild Side". The New York Times. https://mobile.nytimes.com/1998/08/02/travel/borneo-s-wild-side.html.