រឿងមហាភារតយុទ្ធ ភាគទី៩៖ពួកកុរុចូលជាន់ដែនវិរាដ
ក្នុងរវាងឆ្នាំទីបំផុតនៃការនិរទេសបាណ្ឌវក្សត្រិយ៍ ទុរយោជន៍បានព្យាយាមស៊ើបរក ទីសំណាក់ពាក់ពួនលាក់ខ្លួនពួកបាណ្ឌវជានិច្ច ចំណែកឯបាណ្ឌវក្សត្រិយ៍ក៏ពឹងពួនលាក់ខ្លួនយ៉ាងសុខុម គ្មានអ្នកណាដឹងដំណឹងឬឮរហើបរហាយសោះដូចប្រាកដហើយខាងដើម គ្រប់ ៗ ពួកកងក្រវែលដែលទុរយោជន៍ប្រើទៅឲ្យក្រវែលស៊ើបរកដំណឹងនោះ បានត្រឡប់វិលទៅវិញដោយប្រាសចាកផលដែលបំណងប៉ងទុក ទៅថ្លែងការណ៍ថ្វាយទុរយោជន៍ថា ពួកគេបានខ្មីឃ្មាតចេញទៅស៊ើបរកខ្លួនគ្រប់កន្លែងដែលមនុស្សអាស្រ័យនៅ និងក្នុងដែនដងព្រៃរហោឋានមិនបានប្រទះយុធិស្ឋិរ ឬគ្រាន់តែឮដំណឹងរសិបរសៀបសោះ ទុរយោជន៍ទ្រង់សម្គាល់ថា សត្វសាហាវក្នុងព្រៃគង់ខាំស៊ីបាណ្ឌវក្សត្រិយ៍ទាំងប្រាំទៅហើយ ព្រោះពួកដែលត្រូវនិរទេសចាកនិវេសស្ថានទៅដើរព្រៃ មិនដែលរួចពីខ្លាខាំស៊ី ទុរយោជន៍រឹតតែជឿ ហើយទុកចិត្តជាខ្លាំងឡើងរាល់វេលាថា ពួកបាណ្ឌវគ្មានខ្លួនហើយ ទាំងនេះព្រោះព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ប្រាថ្នាតែឲ្យគូបដិបក្សសូន្យទៅអំពីផែនដី ទើបស្រូតទុកដាក់ឲ្យទៅជាដូចនេះដូចនោះជាមុនឯទោណអាចារ្យ គ្មានចិត្តព្យាបាទបំណងស៊ីសាច់ច្របាច់ឈាមដូចនោះទេ ទាំងភីស្ម ដែលមានព្រះកេសាស្កូវព្រោង ក៏ដូចគ្នា មិនទ្រង់ជឿសោះថាបាណ្ឌវក្សត្រិយ៍អស់ព្រះជន្ម ព្រះអង្គមានព្រះជន្មាយុកាល ៨០ ឆ្នាំហើយ កិច្ចការទាំងពួងទ្រង់ត្រិះរិះរកហេតុផលឲ្យឃើញជាក់ស្ដែងសព្វគ្រប់ ទើបបញ្ចេញវាចាក្នុងរឿងនេះ ក៏ទ្រង់រំឭកថា កុំអាលសន្និដ្ឋានដោយរួសរាន់ហួសទៅ ទ្រង់ទុកព្រះហឫទ័យថា ពួកបាណ្ឌវកាលនោះ ក៏ឈ្មោះថាមានពួកច្រើននៅក្នុងខ្លួនសត្វសាហាវយង់ឃ្នង មិនមែនមកប្រឡងរិទ្ធិពាធាយាយីបានដោយងាយ ៗ ទេ ទ្រង់អាចតស៊ូមនុស្សឬសត្វសាហាវរាប់ដោយចំនួនរយពាន់ នាយខ្មាន់ធ្នូយ៉ាងអរជុនជឿថា គង់ជាមិនត្រូវសឹកលបប្រទុស្តរាយបាន ព្រះហឫទ័យភីស្ម ទ្រង់ព្រួយតែទុរយោជន៍វិញ ក្រែងសត្រូវលបវាយបាន ដោយមិនដឹងខ្លួន ព្រោះមកប្រមាទជឿថា សត្វសាហាវខាំបាណ្ឌវក្សត្រិយ៍ស្លាប់បង់ហើយ ក្រិបាចារ្យ និងភីស្ម គេមិនបានសំងំទុកតែក្នុងចិត្ត កាលទុរយោជន៍ត្រាស់សួររឿងនេះ ក៏ក្រាបទូលមូលមតិតាមត្រង់ ៗ ចំពោះព្រះភក្ដ្រថា ៖
ទូលព្រះបង្គំមានសេចក្ដីកង្វល់អំពល់ចិត្ត គិតដល់រឿងនិរាសភ័យនៃព្រះអង្គពន់ពេក មិនសូវជាទៅនឹកដល់បាណ្ឌវក្សត្រិយ៍ដែលជឿថាប្រាសចាកភ័យ មានជីវិតរស់នៅដល់សព្វថ្ងៃនោះទេ ព្រះករុណា ព្រោះទោះបីអាក្រក់ល្អ ក៏ជារឿងរបស់គេ ក៏ឥឡូវឆ្នាំទី ១៣ នៃការនិរទេសទៀបនឹងអស់ហើយ គួរតែព្រះអង្គព្យាយាមផ្សះផ្សារការបាក់បែកគ្នាជាយូរឆ្នាំហើយនេះ ឲ្យដាច់ស្រេចទៅ នឹងបានជាផ្លូវសុខកាយសប្បាយចិត្ត មិនតោងភ្ញាក់ផ្អើលតទៅ មិនដូចនោះនឹង ..... តែទូលព្រះបង្គំក្រែងព្រះហឫទ័យដែលនឹងក្រាបទូលរឿងពិត ដែលវានិងមកផ្ដាច់ជីវិតយកទៅក្នុងថ្ងៃឯណានីមួយក្នុងវេលាក្រោយ ។ ចារបុរស1 ដែលទុរយោជន៍ប្រើឲ្យទៅស៊ើប បានសេចក្ដីល្អិតល្អមកហើយ តែកាលឃើញថា ខ្លួនប្រកែកនឹងគេមិនរួច ទើបក្រាបទូលថា ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំបានពត៌មានដ៏ល្អ គួរនឹងនាំមកក្រាបទូលឲ្យទ្រង់ជ្រាប យុធិស្ឋិរអស់ព្រះជន្មហើយជាប្រាកដ នៅមានពត៌មានល្អជាងនោះទៀត គឺកិច្ចកកុមារ ប្អូនថ្លៃព្រះចៅវិរាដ ក៏ស្លាប់ដោយដៃមនុស្សកំណាចប្រហារបង់ហើយ ទូលព្រះបង្គំត្រេកអរនឹងសង្ឃឹមទុកថា មិនប៉ុន្មានថ្ងៃ ទង់ជ័យនៃពួកកោរពដ៏ថ្កើងរិទ្ធិ នឹងទៅប្រតិស្ឋានលើកំពូលប្រាសាទ ព្រះចៅវិរាដរលាស់កន្ទុយយ៉ាងរំភើយ ។ ទុរយោជន៍នឹកញញឹមប្រប្រិមក្នុងកមលហឫទ័យ ដូចយ៉ាងកូនក្មេងកំពុងពេញពាល ត្រាស់ឲ្យរៀបកងទ័ពត្រៀមទុកដើម្បីនឹងលើកទៅវាយក្រុងវិរាដ ឲ្យសព្វគ្រប់ព្រមទាំងទាហានទាំងគ្រឿងយុទ្ធភ័ណ្ឌ ។ តមកពីរបីវេលា កងទ័ពកុរុមានសុសរម័ន អ្នកក្លៀវក្លារឹងរិទ្ធិក្រៃក្រៀងហ៊ានជាមេទ័ព បានលើកទ័ពយាត្រាត្រង់ទៅក្រុងវិរាដ សុទ្ធតែកងទ័ពដែលបានតាក់តែងយ៉ាងឯកគ្រប់ប្រការ ចាត់យ៉ាងផ្ចិតផ្ចង់តាំងពីផែនទីសម្រាប់ដើរទ័ពចូលទៅវាយនិងការពារខ្លួន រហូតដល់ឡេវអាវពលទាហាន ចាត់ល្អរៀបរយដោយបែប ៗ គ្រប់យ៉ាង តាំងពីកាលណាមក កងទ័ពកុរុដែលលើកចេញពីក្រុងទៅ មិនដែលសម្ដែងអាការក្លារីករាយ ហើយនឹងបំណងយកជ័យជម្នះដូចនេះ រឿងសេចក្ដីស្លាប់កណ្ដាលសង្គ្រាមនោះ គេមិនបានគិតយកមកជាអារម្មណ៍ក្នុងចិត្តសោះឡើយ គេបញ្ជូនចិត្តឈោងចំពោះដល់ទីយុទ្ធភូមិឥតមានរួញរា មានតែស្រើបស្រាលសាទរហ៊ោកញ្ចៀវអឺងអាប់ស្ទើរដាច់ផែនពសុធា សេចក្ដីក្លាហានដូចនេះ លោកវាយតម្លៃថ្លៃជាងសេចក្ដីប្រាថ្នានៃអ្នកមានចិត្តលោភគិតតែខាងបាន ។ គ្រានោះព្រះចៅវិរាដបានទទួលថ្លែងការណ៍ថា សឹកលើកចូលមកជាន់ដែនវិរាដ ទ្រង់មានបញ្ជាឲ្យរួបរួមទាហាន ដើម្បីនឹងលើកទៅតទល់សឹកនឹងកម្ចាត់ឲ្យជ្រុះស្រឡះទៅអំពីដែន កុំឲ្យសឹកចូលមកដល់ក្រុងជាមុនទ្រង់ដំណើរកងទ័ពទៅទទួលសឹកនៅទីកណ្ដាលវាលធំ កងទ័ពទាំងសងខាងបានមកប្រទះប្រទល់មុខគ្នានៅទីនោះ ឈប់បង្អង់ស្ងៀមចាំស្ដាប់អាណត្តិសញ្ញា នឹងចូលធ្វើការតយុទ្ធគ្នា កងទ័ពទាំងសងខាងឈរប្រឈមទល់មុខគ្នា បីដូចជាថា អ្នកបញ្ជាកងទ័ពទាំងសងខាង កំពុងតាំងគ្រឿងថតរូបកងទ័ពមុខរបស់ខ្លួនដូចនោះ មួយស្របក់សុសរម័ន អ្នកបញ្ជាការកងទ័ពកុរុស្រែកប្រកាសថា ច្បាំង រន្ទះសម្លេងឮច្បាស់ទៅដល់កងទ័ពម្ខាង លំដាប់នោះកូនសរដូចគ្រាប់ភ្លៀង ក៏រត់វឺវូលើនភាកាស ពួយប្រជួសប្រច្រាសគ្នាទៅត្រង់ទិសទាំងសងខាងទំគិចគ្នាឮសូរឆាត ៗ ឆាប់ ៗ ក្នុងកណ្ដាលវេហា កូនសរខ្លះក៏ទៅត្រូវរាងកាយទាហានខាងសឹក កូនសរខ្លះ ក៏ធ្លាក់ដល់ដីឥតមានត្រូវការបច្ចាមិត្រ ទាំងពីរពួកក៏សង្ខុញចាប់ជិតប្រកិតចូលទៅកល់បីដូចលលកសមុទ្រ បុករុកលោលោតចូលទៅប្រហារគ្នានូវគ្នាដោយកូនសរ កាន់តែក្រាស់ឡើង ៗ ដោយលំដាប់ ឮសូរសព្ទអ៊ឹកធឹកគឹកកងខ្លាំងឡើង ៗ ស្ទើរកក្រើកអំពើកទាំងផែនពសុធា ចុងក្រោយមកយោធាទាំងសងខាងក៏ចូលប្រឡូកតស៊ូគ្នា ដោយដាវលំពែងអាវុធខ្លីសម្រាប់ដៃ ។ មេទ័ពទាំងសងខាង មិនតែដេញពលក្នុងបង្គាប់បញ្ជាខ្លួនឲ្យចូលប្រឡូកគ្នាប៉ុណ្ណោះ ខ្លួនឯងទាំងពីរប៉ែកបានច្បាំងផងដូចយ៉ាងពលទាហានកូនសរមេទ័ពខាងកុរុបាញ់មកត្រូវព្រះកាយព្រះរាជាវិរាដ មានរបួសបន្តិច សូម្បីត្រូវមានរបួសហើយក្ដី ទ្រង់ក៏នៅសម្ដែងសេចក្ដីក្លាហានច្បាំងរឿយទៅ ដើម្បីនាំសម្រើបចិត្តពលទាហានច្បាំងតទៅ សូម្បីទ្រង់យកព្រះហឫទ័យទុក្ខដាក់ម្ល៉ោះក្ដី ក្នុងជាន់ដំបូងនេះ នឹងផ្ទឹមមុខទាហានកុរុមិនបាន ព្រោះកងទ័ពវិរាដទន់ហាត់ ឬថាមិនសូវប្រសប់ក្នុងយុទ្ធវិធីក៏ថាបាន សេចក្ដីខនេះធ្វើឲ្យឃើញផលក្នុងខណៈនោះ គឺទាហានក្រុងវិរាដចេះតែថយក្រោយ រុកទៅមុខទើសទើទៅមិនរួច ថយទៅតាំងមាំហើយក៏របេះ ៗ ថយចូលទៅទៀត ក្នុងមិនយូរប៉ុន្មាន ក៏ថយផាយទៅតែម្ដង ទាល់តែឃើញថា ទប់ទល់កុរុមិននឹង ។ តមកបន្ដិច សុសរម័ន ចាប់ព្រះរាជាវិរាដបានក្នុងទីចម្បាំងពន្ធនាការនាំយកទៅទុកក្នុងកងទ័ពកុរុ ទាហានកុរុសប្បាយចិត្តរកអ្វីប្រៀបគ្មានស្រែកហ៊ោ ជយោ ៗ ឮសូរសព្ទគឹកកងស្ទើរផ្អៀងផែនប្រថពី កាលចាប់បានព្រះចៅវិរាដទៅហើយ ឈ្មោះថាចប់ ១ ភ្លេងប៉ុណ្ណោះ ការដែលមើលទៅឃើញម្ចាស់ជីវិតរបស់ខ្លួនដ៏ជាកំពូលទ័ព ជាប់អន្ទាក់នៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃសឹកនោះឯង ជាអណត្តិសញ្ញាមកដាស់តឿនចិត្តអ្នកបង្គាប់ការគ្រប់ជាន់ ឲ្យក្រើនពលទាហានដែលកំពុងស្លុត ត្រឡប់ជាមានព្យាយាមរៀងខ្លួន ដើម្បីនឹងច្បាំងយកជ័យជម្នះមកវិញត្រាតែបាន ពួកទាហានវិរាដព្យាយាមច្បាំងរុករានដោយមានក្លាហាន យ៉ាងមិនគិតជីវិតដើម្បីជួយម្ចាស់របស់គេ ឲ្យរួចអំពីអន្ទាក់នៃអរិរាជសត្រូវ ខ្មួលខ្មាញ់ចូលទៅ មួយលើកហើយមួយលើកទៀត ក៏មិនកើតផលសម្រេចទៅបាន ដោយកម្លាំងសឹកកំពុងឃឹកឃាក់ខ្លាំងណាស់ ការសែលបែកផាយថយមករាល់ដង មុខគួរឲ្យទាហានរអាចិត្តតែមិនដូចនោះ ត្រឡប់ជាធ្វើឲ្យទាហានអស់នោះ កើតមានក្លាឡើង ចូលវាយមួយហ៊ឺទៀត កល់បីដូចជាលលកសមុទ្រគ្រាត្រូវពាយុបោកបក់ ការច្បាំងក្នុងលើកនេះឃើញថា ស្រុះគ្នាហើយឃើញញឹកដូចជាឡើង ៗ គេមិនបានរួមកម្លាំងព្រួតគ្នាវាយដោយអន្លើ ៗ ដូចកាលមុន គេពង្រីកថែវទាហានរាយរហូទទីចម្បាំង ក្នុងទីបំផុតទ័ពកុរុមានអាការធុញក្នុងចិត្តកើតសេចក្ដីរទីសរទាស មិនស្មើភាគការមានជ័យជម្នះ កើតសេចក្ដីរាយក្នុងជាន់ដំបូងនោះ ត្រឡប់ជារោយរៀវអន្ដរធានទៅ សឹកខាងក្រុងវិរាដឡើងចុងដៃ កាន់តែមានកម្លាំងហ៊ឹកហ៊ាក់គ្របមកលើខ្លួន លំដាប់នោះ ពល្លក (នេះជានឆាមប្លមរបស់ភីម គ្រាប្លមខ្លួនទៅនៅក្នុងវិរាដ) បានទៅជួយព្រះចៅវិរាដឲ្យរបូតរួចមកបាន ពួកសេនាទាហានរបស់ទ្រង់ នាំគ្នាហ៊ោគឹកកងរំពងទាំងទីយុទ្ធភូមិ ដោយមានជ័យ ម្ដងនេះជាវារព្រះរាជាវិរាដនិងធ្វើការសងសឹកវិញ ទាហានវិរាដចូលវាយកាន់តែស្រុះគ្នា ហើយញឹកឡើងព្រិប ៗ ឃើញបានផលល្អឡើងដោយលំដាប់ ទាល់តែទ័ពកុរុទ្រមិនបាន បែកខ្ចាត់ខ្ចាយផាយចូលក្រុងហស្ថិបុរ ចាប់បានសុសរម័នមេទ័ពកុរុបាន តែដើម្បីនឹងសម្ដែងមេត្តាចិត្ត ព្រះរាជាវិរាដត្រាស់ឲ្យលែងខ្លួនគេ ទៅនគរដើមវិញ ។ ទ័ពកុរុដែលទុរយោជន៍បញ្ជូនទៅធ្វើសង្គ្រាមនិងក្រុងវិរាស ដោយចិត្តមនោមានក្លាហាន ក៏ចប់ចុះដោយប្រការតែប៉ុណ្ណេះម្ដង ។ តែសង្គ្រាមដែលទន់ទាបចាញ់ប្រៀបគេគ្រានេះ មុខគួរទម្លាយសេចក្ដីព្រហ៊ើនយង់ឃ្នងរបស់ទុរយោជន៍ឲ្យថយចុះ តែមិនដូចនោះ ត្រឡប់ធ្វើជាឲ្យទុរយោជន៍កំរើបរិទ្ធិណាស់ ឡើងជាងមុនទៅទៀត ប្រញាប់រួបរួមកងទ័ពបានល្មមការហើយ ការលើកក្បួនទ័ពចេញទៅធ្វើសង្គ្រាមនឹងក្រុងវិរាដម្ដងទៀតជាគ្រាទី ២ ដោយរួសរាន់ គ្រានេះទ្រង់នាំទ័ពដោយព្រះអង្គឯង ទុរយោជន៍លើកទ័ពទៅគ្រានេះ ចំពោះត្រូវនឹងវេលាដែលព្រះរាជាវិរាដមានរាជកិច្ច តោងស្ដេចចេញចាកព្រះនគរទៅ ដំណឹងទ័ពដឹងដល់សេនាបតីរបស់ព្រះអង្គ គេបានប្រជុំគ្នាជំនួសព្រះនេត្រព្រះស្រោត ដើម្បីប្រឹក្សារឿងដែលនឹងចាត់ការតស៊ូមហាភ័យដែលកើតឡើងក្នុងបច្ចុប្បន្នបន្ទាន់វេលា ក្នុងរវាងដែលព្រះរាជារបស់គេមិននៅ ព្រះរាជបុត្រ រជ្ជទាយាទបានទទួលដំណែងជាអ្នកបង្គាប់បញ្ជាកងទ័ព ពេញកិត្តិយស គេបានត្រៀមសេះ ដំរី និងគ្រឿងយុទ្ធភ័ណ្ឌគ្រប់មុខគ្រប់យ៉ាងដោយរួសរាន់ ទាំងកេណ្ឌទាហានបញ្ចូលថ្មីឡើងទៀត បំពេញចំនួនដែលខ្វះខាតក្នុងកាលសង្គ្រាមគ្រាមុនឲ្យធួនការដែលប្រមើលទុក កើតរជោរជើបជ្រួលទួទាំងព្រះរាជាណាចក្រ សូម្បីតែស្រីក៏មានភាគជំនួយការទ័ពតាមកម្លាំងនិងសេចក្ដីអាចរបស់ខ្លួន ត្រង់នេះគួរសរសើរសេចក្ដីសាមគ្គីអ្នកស្រុកវិរាដ ។ កាលត្រៀមការព្រមស្រេចហើយ ក៏បានដំណឹងរាជការសឹកមកម្ដងទៀតថា សឹកលើកចូលមកជាន់ដែនហើយ កងទាហានរក្សាក្រុងក៏ម្នីម្នាលើកទៅធ្វើការរាំងរាទប់អំពីចម្ងាយ កុំឲ្យចូលមកដល់ក្រុង ។ កងទ័ពទាំងពីរបានប្រទះគ្នាម្ដងទៀត ភាពនៃការប្រយុទ្ធបានដំណើរទៅយ៉ាងគ្រាមុន ផ្លាស់គ្នាឈ្នះចាញ់ជាធម្មតា សេនាទាហានទាំងពីរពួកមានចំនួនច្រើនអនេកអនន្ត ចូលតយុទ្ធគ្នាខ្មួលខ្មាញ់ឥតស្រាកស្រាន្ត ប្រហែលហាក់ដូចលលកសមុទ្រ ដេញគ្នាពពូនពពាន ប្រទះប្រទាក់គ្នាម្ដង ៗ ឮសូរគគ្រឹកគគ្រាំ សម្លេងស្រែកបង្អៅ សម្លេងថ្ងូរ ទ្រហោយំ ពាក្យស្បថ ពាក្យប្រមាទមើលងាយ ពាក្យផរុសវាទជេរប្រទេចនានា ទ្រហឹងអឺងកងទាំងដែនយុទ្ធភូមិ ។ ខណៈដែលកំពុងច្បាំង មានរឿងចម្លែកមួយយ៉ាង ដែលជាតិអ្នកចម្បាំងគេមិនធ្លាប់ប្រព្រឹត្ត ព្រះរាជបុត្រព្រះចៅវិរាដអ្នកជាកំពូលទ័ព បញ្ជាការកងទ័ពធំខាងវិរាដ ឃើញទាហានកាប់សម្លាប់គ្នាឈាមច្រាល ក៏ក្រាបជាន់ ខូចព្រះហឫទ័យទប់ពុំបាន ស្ដេចលបចុះអំពីរថសឹក គេចចេញចាកទីចម្បាំង បែរព្រះភក្ដ្រសំដៅបូរី លុះស្ដេចរត់ទៅមួយស្របក់ហើយ នាយសារថីរបស់ទ្រង់ ទើបដឹងថាស្ដេចបាតទៅអំពីព្រះរាជរថក្នុងជាន់ដំបូងដែលងាកទៅទៅមិនឃើញគេ ស្មានថាព្រះរាជកុមារគង់សុគតដោយថ្វីដៃបច្ចាមិត្រ តែមិនឃើញលោហិតជាប់នៅនឹងព្រះទីនាំងទ្រង់ដល់ ១ ដំណក់សោះ នាំឲ្យគេឆ្ងល់ហើយសន្និដ្ឋានថា គង់ស្ដេចរត់ទៅជាប្រាកដ ទាហាន ១ ពួកនេះ បានទទួលបង្គាប់ឲ្យទៅតាមអញ្ជើញស្ដេចមកកាន់ទីយុទ្ធភូមិ យូរបន្តិចក៏ឃើញព្រះរាជកុមារកំឡាច ត្រូវទាហានឃុំខ្លួនដូចអ្នកទោស ឬដូចឈ្លើយសឹក នាំមកកាន់ទីចម្បាំងវិញ ពួកពលទាហានរបស់ទ្រង់ពោលស៊កសៀតថា មិនគួរឡើយនឹងមកសម្ដែងសេចក្ដីកំឡាចក្នុងវេលាកិត្តិយសខ្ពស់មុខ ឬគ្រាត៧ពចូលច្រមុះដូចនេះសូម្បីតែនាយសារថីរបស់ទ្រង់ ក៏អត់គំរោះគំរាមមិនបានថាក្រឡេកឃើញតែឈាម ក៏មុខឡើងស្លេកស្លាំង ព្រលឹងផាយបាតដូចស្ត្រីនាយសារថីអ្នកបររថសឹកនៃព្រះរាជកុមារ រមែងមាននិស្ស័យជាអ្នកចម្បាំង ហើយច្រើនតែជោរ អ្នកចម្បាំងដូចគ្នានឹងអ្នកអង្គុយលើរថនោះ អ្នកចម្បាំងកម្លោះតូចពោល គឺនាយសារថីនេះ គេអាក់ខានកាន់អាវុធនៅដៃយូរណាស់ហើយ គេគិតឃើញថា ការដែលគេនឹងចេញមុខធ្វើទៅនោះជាការសំខាន់ តែនឹកបារម្ភក្រែងព្រះរាជកុមារមេទ័ពនឹងគេចរត់ទៅទៀត សឹកនឹងចាប់ខ្លួនបាន ក៏បររថកាត់ទៅជ្រុងទីចម្បាំងដានម្ខាងដល់ទៅដើមឈើធំស៊ុំទ្រុមក៏ឡើងទៅលើដើមឈើនោះ យកធ្នូរសរនិងបំពង់ព្រួញដ៏ក្រស់ក្រាស់របស់គេសឹងលាក់ទុកមកយូរហើយ ៗ ក៏ចុះមករកចៅហ្វាយឡើងបររថទៅ តាំងចិត្តនឹងមកជួយតស៊ូរាជសត្រូវ របស់ចៅហ្វាយនាយ ដោយកូនសរដែលច្រេះចាប់ក្រាំងនោះទាល់តែឃើញខ្មៅឃើញសរ ទើបទូលថា ទូលបង្គំនឹងបង្ហាញទ្រង់បាញ់ សេះវានឹងនាំរថទៅឯណា ក៏តាមតែវា មើលចុះទាហានកងទ័ពខាងសឹកលោះទៅច្រើនណាស់ហើយ ។ ទូលដូចនោះហើយ ក៏លើកសរឡើងបាញ់ចេញទៅជាច្រើនព្រួញ ព្រួញមួយទៅធ្លាក់នៅមុខព្រះភក្ដ្រភីស្ម កូនសរមួយទៀតទៅធ្លាក់ទៀបជើងទោណអាចារ្យខាងកងទ័ពកុរុ ។ ទោណអាចារ្យភ្ញាក់ខ្លួន លាន់មាត់ថា ច្បាស់ហើយកាលឃើញកូនសរបាញ់មកត្រង់ចំពោះហើយ គេចាប់កូនសរនោះបាន នឹងស្គាល់ខ្លួនអ្នកបាញ់ផង នឹងថាកូនសរដែលធ្លាក់ទៀបជើងគេនោះ អ្នកបាញ់មិនបានតម្រង់ក្បាលគេ អ្នកបាញ់បំណងឲ្យគ្រាន់តែជ្រិះជើងប៉ុណ្ណោះ ងាកទៅរកទុរយោជន៍អ្នកជាស្ដេចសឹក ទូលថា ឥឡូវនេះ ទូលបង្គំមានសេចក្ដីបារម្ភ ក្នុងរឿងដែលនឹងដណ្ដើមយកជ័យ កូនសរនេះមិនមែនកូនសរអ្នកដទៃឆ្ងាយ គឺកូនសរអរជុនជាសិស្សអ្នកមានថ្មីដៃរបស់ទូលព្រះបង្គំ សិស្សនេះបើទោះបីនៅក្នុងទីប្រទល់មុខគ្នាម្ខាងម្នាក់ គួរបាញ់ទៅត្រូវជាប្រាកដ ក៏មានបំណងនឹងបាញ់ឲ្យត្រូវខ្លួនទូលបង្គំ តែនេះគេចង់សម្ដែងសេចក្ដីគោរពដល់អាចារ្យចាស់របស់គេ ទើបបាញ់សរមកឲ្យគ្រាន់តែឆិតជើង ជាការគំនាប់ជំនួសខ្លួន ។ ទុរយោជន៍ មាយាទ្រង់សំរួលក្នុងកល ក្នុងព្រះហឫទ័យមានសេចក្ដីអំណរលន់លើស ដែលបានមកជួបព្រះញាតិ អ្នកត្រូវនិរទេសចាកនិវេសនស្ថាន តាមខសន្យាជាយូរមកហើយនោះ ទ្រងហ់អំណរទាំងនេះ ដោយទ្រង់តម្រិះថា ល្អហើយ ជួបគ្នាគ្រានេះ យើងនឹងបានន្ថែមទោសនិរទេសគេទៅទៀត ១២ ឆ្នាំ ។ ទុរយោជន៍ ក៏បញ្ចេញសេចក្ដីត្រេកអរក្នុងព្រះហឫទ័យឲ្យភីស្មស្ដាប់តែខាងភីស្មមិនចង់រវល់ មិនចូលចិត្តនឹងរឿងសាងមហាស្ថានលើនភតល2 (គំនិតឆ្កួត) ហើយមិនចង់ចូលទៅនៅក្នុងមហាស្ថានដូចនោះ ដែលអ្នកដទៃនិម្មិតឡើង ខណៈដែលគេកំពុងសន្ទនាជាមួយនឹងទុរយោជន៍នោះ រថសឹកស្ដេចសឹកក្រុងវិរាដ ត្រង់ស្លេវមកក្នុងទីនោះ ឮសូរសន្ធឹកគគ្រឹកហាក់ដូចផ្គរលាន់ ថ្លែងសរបាចប្រសាចធ្លាក់មកចុះក្នុងកណញដាលកងទ័ពកុរុដូចគ្រាប់ភ្លៀង គ្រាប់ភ្លៀងគឺកូនសរនោះមិនចំពោះតែធ្លាក់ទៅខាងមុខ បានធ្លាក់បាចប្រសាចទៅខាងឆ្វេងខាងស្ដាំរថសឹក ដែលបរសំដៅទៅទិសនោះ ៗ រថសឹកដ៏ពន្លឹកនោះ ចូលលិកលុយដេញពលខាងបច្ចាមិត្របែកញែកធ្លុងទៅ ជាន់ពលទាហានស្លាប់ត្រៀបត្រាកណ្ដាលទីចម្បាំង គ្រានោះនាយសារថីអ្នកមានថ្វីដៃ ទើបទូលស្ដេចសឹកថា តោងច្បាំងសឹកយ៉ាងនេះ មើលចុះ ពលទាហានបែកខ្ចាយទៅហើយ ពលទាហានរបស់ទ្រង់ ថាជាអ្នកមានជ័យ ។ ព្រះរាជឱរសព្រះចៅវិរាដអ្នកជាកំពូលទ័ពនៃក្រុងវិរាដ ក៏មានជ័យជម្នះសឹកដោយប្រការដូចនេះ សំឡេងនិកររាស្ត្រសព្ទសាធុការកងរំពង កណ្ដាលពួកសេនាទាហានដែលត្រូវអាវុធមុតជាទម្ងន់ ស្រែកថ្ងូររលូងនោះ ពួកអ្នកស្រុកក៏ហូរហៀរច្រៀតបៀតគ្នាមកពាសពេញផ្លូវថ្នល់ ដើម្បីសម្ដែងសេចក្ដីអំណរក្នុងរឿងមានជ័យ កាលស្រេចការកម្រាបសឹកហើយ អង្គក្សត្រិយ៍សឹកប្រទេសវិរាដក៏ស្ដេចឡើងប្រថាប់លើរថសឹក អធឹកទៅដោយចតុរង្គនិកាយត្រឡប់ថ្កានរាជធានី ទ្រង់សន្ទនារីករាយជាមួយនឹងនាយសារថីអ្នកភក្ដីរបស់ព្រះអង្គ មកតាមថ្នល់ក្នុងព្រះនគរ ។
ឯកសារយោង
[កែប្រែ]សៀវភៅរឿងមហាភារតយុទ្ធ ចងក្រងនិងរៀបរៀងដោយ ព្រះស្នេហាសារ ទេព ក្រសេម