សេដ្ឋកិច្ចនៃប្រទេសថៃ

សេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសថៃ ពឹងផ្អែកលើការនាំចេញដែលមានចំនួនប្រហែល ៦០ ភាគរយនៃ ផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប (GDP) ក្នុងឆ្នាំ ២០១៩ ។ ប្រទេសថៃ ខ្លួនឯងគឺជា ប្រទេសឧស្សាហកម្មថ្មី ដែលមានផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបចំនួន ១៦.៣១៦ ពាន់លានបាត (៥០៥ ដុល្លារអាមេរិក ពាន់លាន) នៅក្នុងឆ្នាំ ២០១៨ ដែលជាសេដ្ឋកិច្ចធំជាងគេទី ៨ របស់អាស៊ី នេះបើយោងតាម ធនាគារពិភពលោក ។ គិតត្រឹមឆ្នាំ ២០១៨ ប្រទេសថៃមាន អតិផរណា ជាមធ្យ១.០៦06% និងអតិរេកគណនី៧.៥5% នៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបរបស់ប្រទេស។ សេដ្ឋកិច្ចថៃត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងប្រកាសកំណើន ៣.៨% ក្នុងឆ្នាំ ២០១៩។ រូបិយប័ណ្ណរបស់ខ្លួន ប្រាក់បាតថៃ ជាប់ចំណាត់ថ្នាក់ជារូបិយប័ណ្ណទូទាត់ពិភពលោកដែលប្រើញឹកញាប់បំផុតទីដប់ក្នុងឆ្នាំ 2២០១៧

វិស័យឧស្សាហកម្ម និង សេវាកម្ម គឺជាវិស័យចម្បងនៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបរបស់ប្រទេសថៃ ដែលកាលពីមុនមានចំនួន ៣៩.២ ភាគរយនៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប។ វិស័យកសិកម្ម របស់ប្រទេសថៃផលិតបាន ៨.៤ ភាគរយនៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប ដែលទាបជាងវិស័យពាណិជ្ជកម្ម និងដឹកជញ្ជូន និងទំនាក់ទំនងដែលមាន ១៣.៤ ភាគរយ និង ៩.៤ ភាគរយនៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប។ វិស័យសំណង់ និងរ៉ែបន្ថែម ៤.៣ ភាគរយដល់ផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបរបស់ប្រទេស។ វិស័យសេវាកម្មផ្សេងទៀត (រួមទាំងវិស័យហិរញ្ញវត្ថុ ការអប់រំ និងសណ្ឋាគារ និងភោជនីយដ្ឋាន) មានចំនួន ២៤.៩ ភាគរយនៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបរបស់ប្រទេស។ ទូរគមនាគមន៍ និង ពាណិជ្ជកម្មលើសេវាកម្ម កំពុងលេចចេញជាមជ្ឈមណ្ឌលនៃការពង្រីកឧស្សាហកម្ម និងការប្រកួតប្រជែងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច។

ប្រទេស​ថៃ​ជា​ប្រទេស​ដែល​មាន​សេដ្ឋកិច្ច​ធំ​ជាង​គេ​ទី​ពីរ​នៅ ​អាស៊ី​អាគ្នេយ៍ បន្ទាប់​ពី ​ប្រទេស​ឥណ្ឌូនេស៊ី ។ GDP សម្រាប់មនុស្សម្នាក់របស់ខ្លួន (៧,២៧៣.៥៦ ដុល្លារអាមេរិក) ក្នុងឆ្នាំ ២០១៨ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ជាប់ចំណាត់ថ្នាក់ទី ៤ នៅក្នុងផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបសម្រាប់មនុស្សម្នាក់របស់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ បន្ទាប់ពី សិង្ហបុរី ប្រ៊ុយណេ និង ម៉ាឡេស៊ី ។ ក្នុងខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១៨ ប្រទេសថៃបានកាន់កាប់ទុនបម្រុងអន្តរជាតិចំនួន $២៣៧.៥ ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក ដែលជាប្រទេសធំ នៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ (បន្ទាប់ពីសិង្ហបុរី)។ អតិរេករបស់ខ្លួននៅក្នុង សមតុល្យគណនី ចរន្តជាប់ចំណាត់ថ្នាក់ទី ១០ នៃពិភពលោក ដែលធ្វើបាន 37.898 ពាន់លានដុល្លារដល់ប្រទេសក្នុងឆ្នាំ 2018 ប្រទេសថៃជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ 2 នៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ក្នុងទំហំពាណិជ្ជកម្មខាងក្រៅ បន្ទាប់ពីសិង្ហបុរី។

ប្រទេសនេះត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយធនាគារពិភពលោកថាជា "រឿងជោគជ័យនៃការអភិវឌ្ឍន៍ដ៏អស្ចារ្យ" នៅក្នុងសូចនាករសង្គម និងការអភិវឌ្ឍន៍។ ទោះបីជាប្រាក់ចំណូលជាតិសរុបសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ (GNI) ទាបនៃ 6,610 ដុល្លារអាមេរិក និងចំណាត់ថ្នាក់ទី 83 នៅក្នុងសន្ទស្សន៍អភិវឌ្ឍន៍មនុស្ស (HDI) ភាគរយនៃប្រជាជនក្រោមបន្ទាត់នៃភាពក្រីក្រជាតិបានថយចុះពី 65.26 ភាគរយក្នុងឆ្នាំ 1988 ដល់ 8.61 ភាគរយក្នុងឆ្នាំ 2016 ។ នេះ​បើ​តាម​របាយការណ៍​មូលដ្ឋាន​ភាព​ក្រីក្រ​ថ្មី ​របស់​ការិយាល័យ​ក្រុមប្រឹក្សា​អភិវឌ្ឍន៍​សេដ្ឋកិច្ច និង​សង្គម (NESDC)។

ប្រទេសថៃគឺជាប្រទេសមួយក្នុងចំណោម ប្រទេសដែលមានអត្រាអ្នកអត់ការងារធ្វើទាបបំផុត នៅលើពិភពលោកដែលត្រូវបានរាយការណ៍ថាជា 1 ភាគរយសម្រាប់ត្រីមាសទីមួយនៃឆ្នាំ 2014 ។ នេះគឺដោយសារតែសមាមាត្រដ៏ច្រើននៃចំនួនប្រជាជនដែលធ្វើការក្នុងវិស័យកសិកម្មចិញ្ចឹមជីវិត ឬការងារដែលងាយរងគ្រោះផ្សេងទៀត (ការងារក្នុងគណនីផ្ទាល់ខ្លួន និងការងារគ្រួសារដែលមិនមានប្រាក់ខែ)។

កំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសថៃ ពីឆ្នាំ ១៩៦១ ដល់ឆ្នាំ ២០១៥

ការអភិវឌ្ឍន៍ផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបពិតប្រាកដសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ពី ១៨៩០ ដល់ឆ្នាំ ២០១៨