ស៊ីសុវត្ថិ កុសមៈ
សម្ដេចព្រះមហាក្សត្រិយានី ស៊ីសុវត្ថិ មុនីវង្សកុសុមៈនារីរតន៍សេរីវឌ្ឍនា | |||||
---|---|---|---|---|---|
សម្ដេចព្រះមហាក្សត្រិយានី ស៊ីសុវត្ថិ មុនីវង្សកុសុមៈនារីរតន៍សេរីវឌ្ឍនា | |||||
សម្ដេចព្រះបរមរាជិនីនាថកម្វុជទេឝ | |||||
រជ្ជកាល | ២០ មិថុនា ១៩៦០ – ៩ តុលា ១៩៧០ | ||||
អង្គមុន | ព្រះបាទសម្ដេចព្រះ នរោត្ដម សុរាម្រិត | ||||
អង្គក្រោយ | របបរាជានិយមត្រូវបានលុបចោល ចេង ហេង (ជាប្រធាន សាធារណរដ្ឋខ្មែរ) | ||||
រាជានុសិទ្ធិ | នរោត្តម សីហនុ ចេង ហេង | ||||
សម្ដេចព្រះរាជអគ្គមហេសីនៃព្រះមហាក្សត្រកម្វុជទេឝ | |||||
ការកាន់កាប់ | ២ មីនា ១៩៥៥ – ៣ មេសា ១៩៦០ | ||||
រាជាភិសេក | ៦ មីនា ១៩៥៦ | ||||
ប្រសូត | ៩ មេសា ១៩០៤ ភ្នំពេញ, សហភាពឥណ្ឌូចិន | ||||
សុគត | 27 មេសា 1975 ប៉េកាំង, សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន | (អាយុ 71 ឆ្នាំ) ||||
រាជពន្ធភាព | ព្រះបាទសម្ដេចព្រះនរោត្ដម សុរាម្រិត | ||||
រាជបច្ឆាញាតិ | ព្រះករុណាព្រះបាទសម្ដេចព្រះនរោត្ដម សីហនុ | ||||
| |||||
វង្ស | រាជវង្សស៊ីសុវត្ថិ (ដោយកំណើត) រាជវង្សនរោត្ដម (ដោយរៀបអភិសេក) | ||||
បិតា | ព្រះករុណាព្រះបាទសម្ដេចព្រះស៊ីសុវត្ថិ មុនីវង្ស | ||||
មាតា | សម្ដេចព្រះរាជអគ្គមហេសីនរោត្តម កានវិមាន នរល័ក្ខទេវី | ||||
សាសនា | ពុទ្ធសាសនាថេរវាទ |
សម្ដេចព្រះមហាក្សត្រិយានី ស៊ីសុវត្ថិ មុនីវង្សកុសុមៈ នារីរ័ត្នសេរីវឌ្ឍនា (៩ មេសា ១៩០៤ - ២៧ មេសា ១៩៧៥) គឺជាព្រះមហាក្សត្រិយានីនិងសម្ដេចព្រះរាជអគ្គមហេសីនៃព្រះបាទសម្ដេចព្រះ នរោត្ដម សុរាម្រិត ព្រះវររាជមាតានៃព្រះករុណាព្រះបាទសម្ដេចព្រះ នរោត្ដម សីហនុ ព្រះរាជបុត្រីរបស់ព្រះករុណាព្រះបាទសសម្ដេចព្រះ ស៊ីសុវត្ថិ មុនីវង្ស និង សម្ដេចព្រះរាជអគ្គមហេសីនរោត្តម កានវិមាន នរល័ក្ខទេវី|[១] [២]ព្រះអង្គត្រូវបានគេស្គាល់ដោយសារការងារសប្បុរសធម៌ និងការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ព្រះអង្គក្នុងការលើកកម្ពស់ការអប់រំ និងសុខុមាលភាពសង្គមនៅកម្ពុជា។ ព្រះអង្គក៏ជាអ្នកតស៊ូមតិដ៏រឹងមាំសម្រាប់សិទ្ធិស្ត្រី និងបានដើរតួនាទីយ៉ាងសកម្មក្នុងការលើកកម្ពស់ការអប់រំ និងការផ្តល់សិទ្ធិអំណាចដល់ស្ត្រី។
នៅពេលសោយទិវង្គតរបស់ ព្រះបាទស៊ីសុវត្ថិ មុនីវង្ស នៅឆ្នាំ១៩៤១ ព្រះបាទនរោត្តម សីហនុបានឡើងគ្រងរាជ្យ។ នៅឆ្នាំ១៩៥៥ ព្រះបាទនរោត្តម សីហនុបានដាក់រាជ្យជំនួសឲ្យព្រះបិតារបស់ព្រះអង្គគឺ ព្រះបាទនរោត្តម សុរាម្រិត ដែលបានសោយរាជ្យបានប្រាំឆ្នាំ។ បន្ទាប់ពីការសោយទីវង្គតរបស់ ព្រះបាទនរោត្តម សុរាម្រិត(ស្វាមី) ព្រះនាងសុីសុវត្ថិ កុសមៈ បានរក្សាឋានៈជាព្រះមហាក្សត្រិយានី និងបន្តមុខងារជានិមិត្តរូប និងតំណាងរាជាធិបតេយ្យ ខណៈពេលដែល ព្រះបាទនរោត្តម សីហនុបានឡើងកាន់តំណែងជាព្រះមហាក្សត្រ ប៉ុន្តែមានឋានៈជាព្រះអង្គម្ចាស់ជាជាងព្រះមហាក្សត្រ។ ផ្ទុយទៅនឹងអ្វីដែលត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ពេលខ្លះ ព្រះមហាក្សត្រិយានីមិនដែលជាព្រះមហាក្សត្រទេ ព្រោះការស្នងតំណែងជាស្ត្រីត្រូវបានហាមឃាត់ក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ។ បន្ទាប់ពី រដ្ឋប្រហារឆ្នាំ ១៩៧០ សម្ដេចព្រះមហាក្សត្រិយានី ត្រូវបានចាប់ខ្លួន ប៉ុន្តែបានរក្សាតំណែងរបស់ព្រះអង្គ មុនពេលត្រូវបានដកហូតឋានៈទាំងអស់ក្នុងអំឡុងពេលប្រកាសសាធារណៈរដ្ឋក្នុងខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧០ ព្រះអង្គនៅតែស្ថិតនៅក្រោមការឃុំខ្លួនក្នុងព្រះបរមរាជវាំងរហូតដល់ព្រះរាជសុខភាពរបស់ព្រះអង្គធ្លាក់ចុះនៅឆ្នាំ១៩៧៣ ហើយព្រះអង្គត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យ និរទេសព្រះកាយទៅជួបព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះអង្គនៅទីក្រុងប៉េកាំង, សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន។ ព្រះអង្គបានសោយពិរាល័យនៅទីក្រុងប៉េកាំង សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន នៅថ្ងៃទី២៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ក្នុងព្រះជន្មាយុ៧១ព្រះវស្សា ដោយព្រះរោគាពាធ ដប់ថ្ងៃបន្ទាប់ពីពួកខ្មែរក្រហមវាយដណ្តើមយកបានទីក្រុងភ្នំពេញ។
ព្រះរាជជីវប្រវត្តិ
[កែប្រែ]សម្ដេចព្រះមហាក្សត្រិយានី ស៊ីសុវត្ថិ មុនីវង្សកុសុមៈនារីរ័ត្នសិរីវឌ្ឍនា ប្រសូតនៅថ្ងៃទី៩ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩០៤ នារាជធានីភ្នំពេញ ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។ ទ្រង់ជាព្រះរាជបុត្រីរបស់ព្រះករុណាព្រះបាទសម្ដេចព្រះ ស៊ីសុវត្ថិ មុនីវង្ស «ព្រះបរមខត្តិយកោដ្ឋ» អតីតព្រះមហាក្សត្រនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា និងសម្ដេចព្រះរាជអគ្គមហេសី នរោត្ដម កាញ្ចនវិមាន នរលក្ខណ៍ទេវី ព្រមទាំងមានព្រះរៀម-ព្រះអនុជក្សត្រាក្សត្រីបង្កើតចំនួន៦អង្គ៖
១.ព្រះអង្គម្ចាស់ក្សត្រា ស៊ីសុវត្ថិ ពិនណូរ៉េត
២.សម្ដេចព្រះរៀម ស៊ីសុវត្ថិ ថាវេតរង្សីនារីវង្ស
៣.សម្តេចព្រះរាជធីតា ស៊ីសុវត្ថិ សារីលេតលក្ខណ៍
៤.សម្តេចព្រះរាជធីតា ស៊ីសុវត្ថិ នារីរក្ស
៥.សម្តេចក្រុមព្រះ រាជាមាតុលាវង្សា ពិមុខជាបរមរាជនុសារក្ស ស៊ីសុវត្ថិ មុនីរ៉េត
៦.សម្តេចក្រុមហ្លួង ស៊ីសុវត្ថិ មុនីពង្ស
ឯកសារយោង
[កែប្រែ]កំណត់
[កែប្រែ]វិគីមេឌាទូទៅមានមេឌាដែលទាក់ទងទៅនឹង: ស៊ីសុវត្ថិ កុសមៈ |
- ↑ "Cambodian Queen is dead in Peking". The New York Times. 28 April 1975. Retrieved 5 June 2020.
- ↑ Jacobsen, Trudy (2008). Lost Goddesses: The Denial of Female Power in Cambodian History. NIAS Press. ល.ស.ប.អ. 978-87-7694-001-0.
មើលផងដែរ
[កែប្រែ]