វៀតកុង

រណសិរ្សរំដោះជាតិវៀតណាមខាងត្បូង
Mặt trận Dân tộc Giải phóng Miền Nam Việt Nam
មេដឹកនាំ	កងទ័ពរំដោះ៖ ង្វៀន ហ៊ូ ស៊ាន (១៩៦១–១៩៦៣) ត្រាន វ៉ាន់ត្រា (១៩៦៣–១៩៦៧, ១៩៧៣–១៩៧៥) ហ៊ួង វ៉ាន់ថៃ (១៩៦៧–១៩៧៣) ការិយាល័យកណ្តាល៖ ង្វៀន វ៉ាន់លីន (១៩៦១–១៩៦៤) ង្វៀន ជីថាញ់ (១៩៦៤–១៩៦៧) ផាម ហុង (១៩៦៧–១៩៧៥) រណសិរ្សរំដោះ៖ ង្វៀន ហ៊ូថូ (ប្រធាន) ហ៊ុយ តាន់ហ្វាត់ (អគ្គលេខាធិការ និងអនុប្រធាន) ហ្វុង វ៉ាន់គុង និងវ៉ូ ជីកុង (អនុប្រធាន) រដ្ឋាភិបាល៖ ង្វៀន ហ៊ូថូ (ប្រធានាធិបតី) ហ៊ុយ តាន់ហ្វាត់ (នាយករដ្ឋមន្ត្រី) លោកស្រីង្វៀន ធីប៊ិញ (រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការបរទេស) ត្រាន ណាមជុង (រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការពារជាតិ) ទ្រឿង នឿតាង (រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងយុត្តិធម៌)
កាលបរិច្ឆេទនៃប្រតិបត្តិការ	២០ ធ្នូ ១៩៦០ – ៤ កុម្ភៈ ១៩៧៧
ក្រុម	រណសិរ្សរំដោះជាតិវៀតណាមខាងត្បូង រដ្ឋាភិបាលបដិវត្តន៍បណ្តោះអាសន្ននៃសាធារណរដ្ឋវៀតណាមខាងត្បូង កងទ័ពរំដោះវៀតណាមខាងត្បូង សម្ព័ន្ធកម្លាំងជាតិប្រជាធិបតេយ្យនិងសន្តិភាព ការិយាល័យកណ្តាលសម្រាប់វៀតណាមខាងត្បូង
ទីស្នាក់ការកណ្តាល	ទៃនិញ (១៩៦០–១៩៦៦) មេមត់, ប្រទេសកម្ពុជា (១៩៦៦–១៩៧២) ឡុកនិញ, វៀតណាមខាងត្បូង (១៩៧២–១៩៧៥) សៃហ្គន (១៩៧៥–១៩៧៧)
តំបន់សកម្ម	ឥណ្ឌូចិនដោយភាគច្រើនផ្តោតលើវៀតណាមខាងត្បូង
មនោគមវិជ្ជា	កុម្មុយនីស្តនិយម ម៉ាក្ស–លេនីននិយម គោលគំនិតហូជីមិញ ជាតិនិយមវៀតណាម ជាតិនិយមស្លាបឆ្វេង លទ្ធិប្រឆាំងចក្រពត្តិនិយម លទ្ធិប្រឆាំងកំណែទម្រង់
សម្ព័ន្ធមិត្ត	វៀតណាមខាងជើង សហភាពសូវៀត ចិន
សត្រូវ	វៀតណាមខាងត្បូង សហរដ្ឋ រណសិរ្សសាមគ្គីដើម្បីរំដោះជាតិសាសន៍ក្រោមការគាបសង្កត់ ព្រះរាជាណាចក្រឡាវ សាធារណរដ្ឋខ្មែរ ថៃ
សមរភូមិនិងសង្គ្រាម	មើលបញ្ជីពេញ

វៀតកុង (ភាសាវៀតណាម៖ Việt Cộng, "បញ្ចេញសម្លេង ") មានឈ្មោះជាផ្លូវការថា រណសិរ្សរំដោះជាតិវៀតណាមខាងត្បូង (ភាសាវៀតណាម៖ Mặt trận Dân tộc Giải phóng Miền Nam Việt Nam) គឺជាអង្គការបដិវត្តន៍នយោបាយកុម្មុយនីស្តប្រដាប់អាវុធនៅវៀតណាមខាងត្បូង និងប្រទេសកម្ពុជា។ កងកម្លាំងយោធារបស់វាដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា កងទ័ពរំដោះវៀតណាមខាងត្បូង (ក.រ.វ.ខ) បានប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលវៀតណាមខាងត្បូង និងសហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមវៀតណាម។ ករវខ មានកងកម្លាំងគ្រប់ប្រភេទ ទាំងទ័ពព្រៃនិងអង្គភាពកងទ័ពធម្មតាក៏ដូចជាបណ្តាញកម្មាភិបាលដែលបានរួបរួមជាមួយកសិករនៅលើទឹកដីដែលវៀតកុងគ្រប់គ្រង។ ក្នុងអំឡុងពេលសង្គ្រាម យុទ្ធជនកុម្មុយនីស្តនិងសកម្មជនប្រឆាំងសង្គ្រាមបានអះអាងថាពួកវៀតកុងគឺជាក្រុមបះបោរមួយដែលមានដើមកំណើតនៅភាគខាងត្បូងខណៈដែលរដ្ឋាភិបាលនៃសហរដ្ឋអាមេរិកនិងវៀតណាមខាងត្បូងបានបង្ហាញថាក្រុមនេះជាឧបករណ៍គ្រឿងប្រើប្រាស់របស់វៀតណាមខាងជើង។

វៀតណាមខាងជើងបានបង្កើតរណសិរ្សរំដោះជាតិនេះឡើងនៅថ្ងៃទី២០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៦០ ដើម្បីបង្កចលាចលនិងការបះបោរនៅលើទឹកដីវៀតណាមខាងត្បូង។ សមាជិកស្នូលរបស់វៀតកុងភាគច្រើនជាអតីតសមាជិកវៀតមិញដែលបានរត់មកតាំងទីលំនៅថ្មីនៅវៀតណាមខាងជើងបន្ទាប់ពីកិច្ចព្រមព្រៀងក្រុងហ្សឺណែវ (១៩៥៤)។ រដ្ឋាភិបាលក្រុងហាណូយបានធ្វើការបណ្តុះបណ្តាលនិងការហ្វឹកហ្វាត់ផ្នែកយោធារួចក៏បានបញ្ជូនពួកគេទាំងនោះទៅភាគខាងត្បូងវិញតាមបណ្តោយផ្លូវលំហូជីមិញនៅអំឡុងដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៦០។ ពួកវៀតកុងបានអំពាវនាវឱ្យប្រជាជនវៀតណាមខាងត្បូងទាំងឡាយចូលរួមគ្នា"ផ្ដួលរំលំរបបអាណានិគមថ្មីដែលកំពុងលាក់ខ្លួននៅពីក្រោយពួកចក្រពត្តិនិយមអាមេរិក" និង"ខិតខំប្រឹងប្រែងឆ្ពោះទៅរកការបង្រួបបង្រួមប្រទេសដោយសន្តិភាព"។ វៀតមិញបានផ្តើមការវាយប្រហារនិងប្រតិបត្តិការយោធានៅវៀតណាមខាងត្បូងអស់ជាច្រើនឆ្នាំច្រើនខែ។ នៅចុងសង្គ្រាម ពួកកុម្មុយនីស្តវៀតណាមបានឡើងត្រួតត្រាលើទឹកដីវៀតណាមខាងត្បូងបន្តិចម្តងៗ។ នៅទីបំផុតអង្គការមួយនេះក៏បានរួមបញ្ចូលគ្នាជាផ្លូវការជាមួយរណសិរ្សមាតុភូមិវៀតណាមនៅថ្ងៃទី៤ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៧៧ បន្ទាប់ពីវៀតណាមខាងជើង និងខាងត្បូងត្រូវបានបង្រួបបង្រួមជាផ្លូវការក្លាយជាប្រជាជាតិតែមួយនៅក្រោមរដ្ឋាភិបាលកុម្មុយនីស្ត។

ឈ្មោះ

ពាក្យថាវៀតកឹងបានបង្ហាញខ្លួននៅក្នុងកាសែតសៃហ្គនដែលចាប់ផ្តើមនៅឆ្នាំ ១៩៥៦ ។ វាគឺជាការបង្រួបបង្រួមនៃវៀតណាមណាមកាន - សាន (កុម្មុយនិស្តវៀតណាម) [៦] ឬជំនួសវៀតណាមហ្គៀនកានសុង ("អ្នកក្បត់កុម្មុយនិស្តទៅវៀតណាម") ។ [៧] ការដកស្រង់ដំបូងបំផុតសម្រាប់វៀកកុងជាភាសាអង់គ្លេសគឺចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៥៧ ។ [៨] ទាហានអាមេរិចបានចាត់ទុកពួកវៀតកុងថាជាអ្នកមានជ័យជម្នះ Charlie រឺ V-C "Victor" និង "Charlie"គឺជាអក្សរទាំងពីរនៅក្នុងអក្ខរក្រមសូរស័ព្ទរបស់ណាតូ។ "ឆាលី" សំដៅទៅលើកងកម្លាំងកុម្មុយនិស្តជាទូទៅទាំងវៀតកុងនិងវៀតណាមខាងជើង។

ប្រវត្តិសាស្រ្តផ្លូវការរបស់វៀតណាមបានដាក់ឈ្មោះក្រុមថាកងទ័ពរំដោះវៀតណាមខាងត្បូងឬរណសិរ្សរំដោះជាតិវៀតណាមខាងត្បូង (ណ។ អិល។ អេ។ អិម។ ធី។ ដិនដិនតឹកជិហ្វិនណាំវៀត។ ) ៩ ។ រណសិរ្សរំដោះរាស្ត្រ (ណ។ អិល។ អេហ្វ។