Jump to content

សង្ឃបាល

ពីវិគីភីឌា
(ត្រូវបានបញ្ជូនបន្តពី សង្ឃបាលោ)

 

សង្ឃបាល(506–518 គ.ស.) គឺជាព្រះសង្ឃ ខ្មែរ ដ៏ល្បីល្បាញមួយអង្គ ដែលបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ រាជវង្សភាគខាងត្បូង និងខាងជើង នៃប្រទេសចិន

ព្រះអង្គ​រួម​នឹង​ព្រះ​សង្ឃ ​នគរភ្នំ គឺ​មន្ទ្រសេន បាន​បក​ប្រែ​គម្ពីរ ​ពុទ្ធសាសនា ​ដូច​ជា ព្រះ ​វិមុត្តមគ្គ​ផ្លូវ​ទៅ​សេរីភាព ​ជា ​ភាសា​ចិន[] :58,92

ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះសង្ឃ​ខ្មែរ​មួយ​អង្គ​ក្នុង​ចំណោម​ព្រះសង្ឃ​ខ្មែរ​តែ​ពីរ​អង្គ​ដែល​បច្ចុប្បន្ន​មាន​ការ​បកប្រែ​ក្នុង ​ព្រះ​ត្រៃបិដក []

ការកំណត់អត្តសញ្ញាណ

[កែប្រែ]

នៅក្នុងភាសាចិន គាត់ត្រូវបានគេស្គាល់ថា Sengjia-Poluo (僧伽婆羅)។ ឈ្មោះខ្មែរគឺ សង្ឃបាល ក៏អាចបកប្រែជាពាក្យសំស្រ្កឹតពីរដែលអាចធ្វើទៅបានគឺ សង្ឃពរ ឬ សង្ឃវម៌្ម ។ [] []

ជីវប្រវត្តិ

[កែប្រែ]

សង្ឃបាល កើតនៅ នគរវ្នំ ក្នុងឆ្នាំ ៤៦០ នៃគ.ស [] ក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាសម័យបច្ចុប្បន្ន។ គាត់បានក្លាយជាព្រះសង្ឃក្នុងវ័យជំទង់របស់គាត់ ហើយបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ប្រទេសចិនដែលជាកន្លែងដែលគាត់រស់នៅ Jiankang សព្វថ្ងៃ Nanking ដែលជារាជធានីនៃរាជវង្ស Qi ភាគខាងត្បូង ក្នុងពេលនោះ។ គាត់ត្រូវបានប្រៀនប្រដៅដោយ គុណវ្ឫទ្ធី ដែលជាព្រះសង្ឃឥណ្ឌាមួយអង្គ ដែលបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ប្រទេសចិនក្នុងរជ្ជកាល អធិរាជ Wu នៃ Liang ដែលមានបំណងចង់ផ្សព្វផ្សាយព្រះពុទ្ធសាសនាដល់ប្រទេសចិន ខណៈដែលស្តេច អសោក មានមួយសម្រាប់ប្រទេសឥណ្ឌា។ [] គាត់បានទទួលចំណេះដឹងភាសាជាច្រើនរួមមាន បាលី សំស្រ្កឹត និងចិនបុរាណ។

Pala was clean of body and of mind and was reluctant to engage in conversation. In the seclusion of his room he stayed and worked, taking a very simple fare.

បន្ទាប់មកគាត់ត្រូវបានឧបត្ថម្ភដោយតុលាការនៃ Jiankang ដើម្បីបកប្រែស្នាដៃថ្មីទៅជាភាសាចិននៅដើមឆ្នាំ 506 ។ [] ក្នុងចំណោមអ្នកផ្សេងទៀត សង្ឃបាល ត្រូវបានបញ្ជាឱ្យសរសេរការបកប្រែថ្មីមួយដែលគេស្គាល់ថា Ayuwang jingគម្ពីររបស់ ស្តេចអសោក (T.2043) ពីដើម Ashokavadana ដែលជាអត្ថបទជាភាសាសំស្ក្រឹតឥណ្ឌាដែលពិពណ៌នាអំពីកំណើត និងរជ្ជកាលនៃអធិរាជ Mauryan អសោក។ . [] គាត់បានធ្វើការជាអ្នកបកប្រែជាផ្លូវការអស់រយៈពេល 16 ឆ្នាំ ហើយបានបង្កើតការិយាល័យនៅទីតាំងចំនួន 5 ផ្សេងគ្នា ដែលមួយក្នុងចំនោមនោះឥឡូវនេះជា "The Funan Desk" ។ []

សង្ឃបាល បានស្លាប់នៅអាយុ 65 ឆ្នាំក្នុងឆ្នាំ 524 នៃគ។ []

កេរដំណែល៖ ការបកប្រែភាសាបាលីភាសាចិនដែលបាត់បង់

[កែប្រែ]
ពុទ្ធឃោស ជាមួយនឹង វិសុទ្ធិមគ្គ, ផ្លូវទៅកាន់ភាពបរិសុទ្ធ, ដែលប្រៀបធៀបជាមួយនឹងការងារដែល សង្ឃបាល បកប្រែជាភាសាចិន, វិមុត្តិមគ , ផ្លូវនៃសេរីភាព។

Edwin G. Pulleyblank ណែនាំថា សង្ឃបាល បានកំណត់ការបកប្រែភាសាចិនរបស់គាត់អំពី ធរនី ទៅកាន់អ្នកសហការពីរនាក់របស់គាត់ដែលគេស្គាល់ថា Fayun និង Baochang ។ ការបកប្រែ ភាសាសំស្រ្កឹត របស់គាត់ប្រហែលជាត្រូវបានជះឥទ្ធិពលដោយភាសាម្តាយរបស់គាត់ដែលជាភាសាខ្មែរបុរាណ ទោះបីជាការបង្រៀនរបស់គាត់ជាមួយគ្រូឥណ្ឌាធានាថាចំណេះដឹងរបស់គាត់អំពីភាសាត្រូវបានត្រួតពិនិត្យ។ [] ការបកស្រាយខុសនៅក្នុងការបកប្រែរបស់គាត់ និងការភ័ន្តច្រឡំនៃពាក្យដែលមានសំឡេងស្រដៀងគ្នាត្រូវបានកត់សម្គាល់នៅក្នុងស្នាដៃរបស់គាត់។ [] គាត់បានបកប្រែគម្ពីរ មហាអសោកសុត្រ, វិមោក្ស-មគ៌-សាស្ត្រ និងផ្សេងៗទៀត ប៉ុន្តែអ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍បំផុតនោះ ការបកប្រែជាភាសាចិនរបស់គាត់ គឺជាឯកសារយោងសម្រាប់ វិមុត្តិមគ្គផ្លូវទៅកាន់សេរីភាព ។ យោងតាមកាតាឡុកនៃការបកប្រែជាភាសាចិននៃ ព្រះត្រៃបិដក ព្រះពុទ្ធសាសនាដែលបង្កើតឡើងដោយ Nanjō Bun'yū ក្នុងឆ្នាំ 1883 [១០] អត្ថបទទាំងអស់ដែលត្រូវបានបកប្រែដោយ សង្ឃបាល គឺទាក់ទងទៅនឹង មហាយាន, [១១] ដែលត្រូវបានអនុវត្តនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជារហូតដល់ចុងបញ្ចប់នៃ រជ្ជកាល ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ រហូតមកទល់សព្វថ្ងៃត្រូវបានជំនួសដោយ ព្រះពុទ្ធសាសនាថេរវាទ ភាគច្រើន។

គន្ថនិទ្ទេស

[កែប្រែ]

មានស្នាដៃចំនួនប្រាំបួនរបស់ សង្ឃបាល នៅក្នុងកាតាឡុកនៃការបកប្រែចិននៃ ព្រះត្រៃបិដក ព្រះពុទ្ធសាសនាដែលបង្កើតឡើងដោយ Nanjō Bun'yū ពោលគឺ

សូម​មើល​ផង​ដែរ

[កែប្រែ]
  • បញ្ជីអ្នកកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនា

ឯកសារយោង

[កែប្រែ]
  1. Coedès, George (1968). Walter F. Vella. រៀ. The Indianized States of Southeast Asia. trans.Susan Brown Cowing. University of Hawaii Press. ល.ស.ប.អ. 978-0-8248-0368-1. 
  2. ២,០ ២,១ ២,២ Pelliot, Paul (1903). "Le Fou-nan". Bulletin de l'École française d'Extrême-Orient 3 (1): 284. DOI:10.3406/befeo.1903.1216. Cite error: Invalid <ref> tag; name ":1" defined multiple times with different content
  3. Tōru, Funayama (៨ ខែវិច្ឆិកា ២០២២), "Jizang's 吉藏 Sanskrit" (ជាen), Chinese Buddhism and the Scholarship of Erik Zürcher (Brill): 233–254, ល.ស.ប.អ. 978-90-04-52215-2, https://brill.com/edcollchap/book/9789004522152/BP000018.xml, បានយកមក 2023-05-26 
  4. South W. Coblin, 1990. Notes on Sanghabhara's Mahamayuri transcriptions, Cahiers de Linguistique Asie Orientale
  5. Chen, Jinhua (2006). ""Pañcavārṣika" Assemblies in Liang Wudi's Buddhist Palace Chapel". Harvard Journal of Asiatic Studies 66 (1): 43–103. ISSN 0073-0548.
  6. Chittick, Andrew (2020) (ជាen). The Jiankang Empire in Chinese and World History: Ethnic Identity and Political Culture. pp. 91. ល.ស.ប.អ. 978-0-19-093754-6. https://books.google.com/books?id=g9bODwAAQBAJ&dq=Sanghabhara&pg=PA91. 
  7. Strong, John S. (1983). The Legend of King Aśoka: A Study and Translation of the Aśokāvadāna.. xii. Princeton, N.J.. pp. 198–201. 
  8. ៨,០ ៨,១ Coblin, Weldon South (1990). "Notes on Sanghabhara's Mahamayuri transcriptions". Cahiers de Linguistique - Asie Orientale 19 (2): 197. DOI:10.3406/clao.1990.1329. Cite error: Invalid <ref> tag; name ":0" defined multiple times with different content
  9. Bapat, P. V. (1968). "Some Mis-Interpretations of Chinese Translators". Annals of the Bhandarkar Oriental Research Institute 48/49: 363. ISSN 0378-1143.
  10. Nanjio, Bunyiu (1883) (ជាen). A Catalogue of the Chinese Translation of the Buddhist Tripitaka: The Sacred Canon of the Buddhists in China and Japan. https://books.google.com/books?id=5igYAAAAYAAJ&q=Nanjo+Bunyu+(1883).+A+catalogue+of+the+Chinese+translation+of+the+Buddhist+Tripitaka,. 
  11. Cœdès, George (1931). "Etudes cambodgiennes. XXV, Deux inscriptions sanskrites du Fou-nan. XXVI, La date de Kôh Ker. XXVII, La date du Bàphûon". Bulletin de l'École française d'Extrême-Orient 31 (1): 9. DOI:10.3406/befeo.1931.4415.
  12. Nanjio, Bunyiu (1883). A catalogue of the Chinese translation of the Buddhist Tripitaka : the sacred canon of the Buddhists in China and Japan. pp. 422. http://archive.org/details/cu31924023893898.