សង្ឃបាល
សង្ឃបាល(506–518 គ.ស.) គឺជាព្រះសង្ឃ ខ្មែរ ដ៏ល្បីល្បាញមួយអង្គ ដែលបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ រាជវង្សភាគខាងត្បូង និងខាងជើង នៃប្រទេសចិន ។
ព្រះអង្គរួមនឹងព្រះសង្ឃ នគរភ្នំ គឺមន្ទ្រសេន បានបកប្រែគម្ពីរ ពុទ្ធសាសនា ដូចជា ព្រះ វិមុត្តមគ្គឬ ផ្លូវទៅសេរីភាព ជា ភាសាចិន ។ [១] :58,92
ព្រះអង្គជាព្រះសង្ឃខ្មែរមួយអង្គក្នុងចំណោមព្រះសង្ឃខ្មែរតែពីរអង្គដែលបច្ចុប្បន្នមានការបកប្រែក្នុង ព្រះត្រៃបិដក ។ [២]
ការកំណត់អត្តសញ្ញាណ
[កែប្រែ]នៅក្នុងភាសាចិន គាត់ត្រូវបានគេស្គាល់ថា Sengjia-Poluo (僧伽婆羅)។ ឈ្មោះខ្មែរគឺ សង្ឃបាល ក៏អាចបកប្រែជាពាក្យសំស្រ្កឹតពីរដែលអាចធ្វើទៅបានគឺ សង្ឃពរ ឬ សង្ឃវម៌្ម ។ [៣] [៤]
ជីវប្រវត្តិ
[កែប្រែ]សង្ឃបាល កើតនៅ នគរវ្នំ ក្នុងឆ្នាំ ៤៦០ នៃគ.ស [២] ក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាសម័យបច្ចុប្បន្ន។ គាត់បានក្លាយជាព្រះសង្ឃក្នុងវ័យជំទង់របស់គាត់ ហើយបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ប្រទេសចិនដែលជាកន្លែងដែលគាត់រស់នៅ Jiankang សព្វថ្ងៃ Nanking ដែលជារាជធានីនៃរាជវង្ស Qi ភាគខាងត្បូង ក្នុងពេលនោះ។ គាត់ត្រូវបានប្រៀនប្រដៅដោយ គុណវ្ឫទ្ធី ដែលជាព្រះសង្ឃឥណ្ឌាមួយអង្គ ដែលបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ប្រទេសចិនក្នុងរជ្ជកាល អធិរាជ Wu នៃ Liang ដែលមានបំណងចង់ផ្សព្វផ្សាយព្រះពុទ្ធសាសនាដល់ប្រទេសចិន ខណៈដែលស្តេច អសោក មានមួយសម្រាប់ប្រទេសឥណ្ឌា។ [៥] គាត់បានទទួលចំណេះដឹងភាសាជាច្រើនរួមមាន បាលី សំស្រ្កឹត និងចិនបុរាណ។
Pala was clean of body and of mind and was reluctant to engage in conversation. In the seclusion of his room he stayed and worked, taking a very simple fare.
បន្ទាប់មកគាត់ត្រូវបានឧបត្ថម្ភដោយតុលាការនៃ Jiankang ដើម្បីបកប្រែស្នាដៃថ្មីទៅជាភាសាចិននៅដើមឆ្នាំ 506 ។ [៦] ក្នុងចំណោមអ្នកផ្សេងទៀត សង្ឃបាល ត្រូវបានបញ្ជាឱ្យសរសេរការបកប្រែថ្មីមួយដែលគេស្គាល់ថា Ayuwang jing ឬ គម្ពីររបស់ ស្តេចអសោក (T.2043) ពីដើម Ashokavadana ដែលជាអត្ថបទជាភាសាសំស្ក្រឹតឥណ្ឌាដែលពិពណ៌នាអំពីកំណើត និងរជ្ជកាលនៃអធិរាជ Mauryan អសោក។ . [៧] គាត់បានធ្វើការជាអ្នកបកប្រែជាផ្លូវការអស់រយៈពេល 16 ឆ្នាំ ហើយបានបង្កើតការិយាល័យនៅទីតាំងចំនួន 5 ផ្សេងគ្នា ដែលមួយក្នុងចំនោមនោះឥឡូវនេះជា "The Funan Desk" ។ [២]
សង្ឃបាល បានស្លាប់នៅអាយុ 65 ឆ្នាំក្នុងឆ្នាំ 524 នៃគ។ [៨]
កេរដំណែល៖ ការបកប្រែភាសាបាលីភាសាចិនដែលបាត់បង់
[កែប្រែ]Edwin G. Pulleyblank ណែនាំថា សង្ឃបាល បានកំណត់ការបកប្រែភាសាចិនរបស់គាត់អំពី ធរនី ទៅកាន់អ្នកសហការពីរនាក់របស់គាត់ដែលគេស្គាល់ថា Fayun និង Baochang ។ ការបកប្រែ ភាសាសំស្រ្កឹត របស់គាត់ប្រហែលជាត្រូវបានជះឥទ្ធិពលដោយភាសាម្តាយរបស់គាត់ដែលជាភាសាខ្មែរបុរាណ ទោះបីជាការបង្រៀនរបស់គាត់ជាមួយគ្រូឥណ្ឌាធានាថាចំណេះដឹងរបស់គាត់អំពីភាសាត្រូវបានត្រួតពិនិត្យ។ [៨] ការបកស្រាយខុសនៅក្នុងការបកប្រែរបស់គាត់ និងការភ័ន្តច្រឡំនៃពាក្យដែលមានសំឡេងស្រដៀងគ្នាត្រូវបានកត់សម្គាល់នៅក្នុងស្នាដៃរបស់គាត់។ [៩] គាត់បានបកប្រែគម្ពីរ មហាអសោកសុត្រ, វិមោក្ស-មគ៌-សាស្ត្រ និងផ្សេងៗទៀត ប៉ុន្តែអ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍បំផុតនោះ ការបកប្រែជាភាសាចិនរបស់គាត់ គឺជាឯកសារយោងសម្រាប់ វិមុត្តិមគ្គ ឬ ផ្លូវទៅកាន់សេរីភាព ។ យោងតាមកាតាឡុកនៃការបកប្រែជាភាសាចិននៃ ព្រះត្រៃបិដក ព្រះពុទ្ធសាសនាដែលបង្កើតឡើងដោយ Nanjō Bun'yū ក្នុងឆ្នាំ 1883 [១០] អត្ថបទទាំងអស់ដែលត្រូវបានបកប្រែដោយ សង្ឃបាល គឺទាក់ទងទៅនឹង មហាយាន, [១១] ដែលត្រូវបានអនុវត្តនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជារហូតដល់ចុងបញ្ចប់នៃ រជ្ជកាល ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ រហូតមកទល់សព្វថ្ងៃត្រូវបានជំនួសដោយ ព្រះពុទ្ធសាសនាថេរវាទ ភាគច្រើន។
គន្ថនិទ្ទេស
[កែប្រែ]មានស្នាដៃចំនួនប្រាំបួនរបស់ សង្ឃបាល នៅក្នុងកាតាឡុកនៃការបកប្រែចិននៃ ព្រះត្រៃបិដក ព្រះពុទ្ធសាសនាដែលបង្កើតឡើងដោយ Nanjō Bun'yū ពោលគឺ
- លេខ 22 សប្តសតិកា ប្រជ្ញាបារមិតា (SM) ។
- N. 29 ទសធម៌ក
- N. 56 សវ៌ពុទ្ធវិស្ហយាវតារ
- N. 301 អស្តពុទ្ធក
- N. 308 មហាមយុរិវិទ្យរគ្និ
- N. 353 អន្តមុខ-និហ៌ារ-ធារណី
- N. 442 មញ្ជុស្រីបរិប្រិក្ខ
- N. 1103 ព្រះពោធិសត្វដកសុត្រ
- N. 1293 វិមុត្តិមគ្គ ឬ Vimoksha-marga-sastra ជាការបកប្រែភាសាសំស្ក្រឹតនៃចំណងជើងចិនផ្តល់ឱ្យវា [១២]
សូមមើលផងដែរ
[កែប្រែ]- បញ្ជីអ្នកកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនា
ឯកសារយោង
[កែប្រែ]- ↑ Coedès, George (1968). Walter F. Vella. រៀ. The Indianized States of Southeast Asia. trans.Susan Brown Cowing. University of Hawaii Press. ល.ស.ប.អ. 978-0-8248-0368-1.
- ↑ ២,០ ២,១ ២,២ Pelliot, Paul (1903). "Le Fou-nan". Bulletin de l'École française d'Extrême-Orient 3 (1): 284. DOI:10.3406/befeo.1903.1216. Cite error: Invalid
<ref>
tag; name ":1" defined multiple times with different content - ↑ Tōru, Funayama (៨ ខែវិច្ឆិកា ២០២២), "Jizang's 吉藏 Sanskrit" (ជាen), Chinese Buddhism and the Scholarship of Erik Zürcher (Brill): 233–254, ល.ស.ប.អ. 978-90-04-52215-2, https://brill.com/edcollchap/book/9789004522152/BP000018.xml, បានយកមក 2023-05-26
- ↑ South W. Coblin, 1990. Notes on Sanghabhara's Mahamayuri transcriptions, Cahiers de Linguistique Asie Orientale
- ↑ Chen, Jinhua (2006). ""Pañcavārṣika" Assemblies in Liang Wudi's Buddhist Palace Chapel". Harvard Journal of Asiatic Studies 66 (1): 43–103. ISSN 0073-0548.
- ↑ Chittick, Andrew (2020) (ជាen). The Jiankang Empire in Chinese and World History: Ethnic Identity and Political Culture. pp. 91. ល.ស.ប.អ. 978-0-19-093754-6. https://books.google.com/books?id=g9bODwAAQBAJ&dq=Sanghabhara&pg=PA91.
- ↑ Strong, John S. (1983). The Legend of King Aśoka: A Study and Translation of the Aśokāvadāna.. xii. Princeton, N.J.. pp. 198–201.
- ↑ ៨,០ ៨,១ Coblin, Weldon South (1990). "Notes on Sanghabhara's Mahamayuri transcriptions". Cahiers de Linguistique - Asie Orientale 19 (2): 197. DOI:10.3406/clao.1990.1329. Cite error: Invalid
<ref>
tag; name ":0" defined multiple times with different content - ↑ Bapat, P. V. (1968). "Some Mis-Interpretations of Chinese Translators". Annals of the Bhandarkar Oriental Research Institute 48/49: 363. ISSN 0378-1143.
- ↑ Nanjio, Bunyiu (1883) (ជាen). A Catalogue of the Chinese Translation of the Buddhist Tripitaka: The Sacred Canon of the Buddhists in China and Japan. https://books.google.com/books?id=5igYAAAAYAAJ&q=Nanjo+Bunyu+(1883).+A+catalogue+of+the+Chinese+translation+of+the+Buddhist+Tripitaka,.
- ↑ Cœdès, George (1931). "Etudes cambodgiennes. XXV, Deux inscriptions sanskrites du Fou-nan. XXVI, La date de Kôh Ker. XXVII, La date du Bàphûon". Bulletin de l'École française d'Extrême-Orient 31 (1): 9. DOI:10.3406/befeo.1931.4415.
- ↑ Nanjio, Bunyiu (1883). A catalogue of the Chinese translation of the Buddhist Tripitaka : the sacred canon of the Buddhists in China and Japan. pp. 422. http://archive.org/details/cu31924023893898.