Jump to content

ស៊ីហ្គេមលើកទី១១

ពីវិគីភីឌា
ស៊ីហ្គេមលើកទី១១
[[Image:|200pxpx|ស៊ីហ្គេមលើកទី១១]]
ទីក្រុងនិងប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះ ម៉ានីល , ហ្វីលីពីន
ចំនួនប្រទេសដែលចូលរួម
ចំនួនកីឡាករដែលចូលរួម ជាង២០០០នាក់ (រួមទាំងមន្ត្រីដឹកនាំ)
ចំនួនព្រឹត្តិការណ៍កីឡា ១៦
ពិធីបើកការប្រកួត ៦ ធ្នូ ១៩៨១
ពិធីបិទការប្រកួត ១៥ ធ្នូ ១៩៨១
បើកការប្រកួតជាផ្លូវការដោយ ហ្វ៊ែរឌីណាន់ ម៉ាកូស
ប្រធានាធិបតីហ្វីលីពីន
អ្នកអុជគុបភ្លើង បេនចាមីន ស៊ីលវ៉ា ណិតតូ
កន្លែងបើកការប្រកួត ពហុកីឡាដ្ឋានអនុស្សាវរីយ៍រីហ្សាល់


ស៊ីហ្គេមលើកទី១០ ធ្វើឡើងនៅទីក្រុងម៉ានីល​ប្រទសហ្វីលីពីន ពីថ្ងៃទី៦ដល់ថ្ងៃទី១៥ ធ្នូ១៩៨១។ នេះជាលើកទីមួយហើយដែលហ្វីលីពីនបានធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះព្រឹត្តិការណ៍នេះ តាំងពីខ្លួនបានចូលរួមនៅឆ្នាំ១៩៧៧។ ពិធីបើកនិងបិទការប្រកួតត្រូវបានធ្វើឡើងយ៉ាងឱឡារិកនៅ ពហុកីឡាដ្ឋានអនុស្សាវរីយ៍រីហ្សាល់ នៅរដ្ឋធានីម៉ានីល ក្រោមអធិបតីភាព​លោកប្រធានាធិបតីហ្វ៊ែរឌីណាន់ ម៉ាកូស។ គុបភ្លើងត្រូវបានអុជដោយលោកបេនចាមីន ស៊ីលវ៉ា ណិតតូ។ ទីលានបាល់ទាត់ថ្មី​និងទីលានកីឡាក្នុងម្លប់មួយត្រូវបានសាងសង់នៅក្រុងប៉ាស៊ីហ្គ ដោយដាក់ឈ្មោះថា University of Life Track & Field and Arena (ULTRA) ដែលបច្ចុប្បន្នប្ដូរឈ្មោះជា PhilSports Arena។

ចំនួនមេដាយ

[កែប្រែ]

(ប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះត្រូវបានដាក់ពណ៌)

ចំនាត់ថ្នាក់ ប្រទេស មាស ប្រាក់ សំរិទ្ឋ សរុប
 ឥណ្ឌូនេស៊ី ៨៥ ៧៣ ៥៦ ២១៤
 ថៃ ៦២ ៤៥ ៤១ ១៤៨
 ហ្វីលីពីន ៥៥ ៥៥ ៧៧ ១៨៧
 ម៉ាឡេស៊ី ១៦ ២៧ ៣១ ៧៤
 បួគីណាហ្វាសូ ១៥ ១៩ ២៧ ៦១
 សិង្ហបុរី ១២ ២៦ ៣៣ ៧១
7  ប្រ៊ុយណេ1

1-ប៊្រុយណេពេលនោះនៅជាប្រទេសអាណានិគមអង់គ្លេសនៅឡើយ។

ព្រឹត្តិការណ៍កីឡា

[កែប្រែ]