ស៊ីហ្គេមលើកទី២៣

ស៊ីហ្គេមលើកទី២៣
	[[Image:\|{{{Size}}}px\|ស៊ីហ្គេមលើកទី២៣]];
ទីក្រុងនិងប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះ	ហ្វីលីពីន
ចំនួនប្រទេសដែលចូលរួម	១១
ចំនួនកីឡាករដែលចូលរួម	៥៣៣៦នាក់
ចំនួនព្រឹត្តិការណ៍កីឡា	៤០
ពិធីបើកការប្រកួត	២៧ វិច្ឆិកា ២០០៥
ពិធីបិទការប្រកួត	៥ ធ្នូ ២០០៥
បើកការប្រកួតជាផ្លូវការដោយ	ហ្គ្លូរ៉ូយ៉ា ម៉ាកាប៉ាហ្គាល់ អាររ៉ូយ៉ូ
អាជ្ញាកណ្ដាលធ្វើសច្ចាប្រណិធាន	កាអេសារ ម៉ាតេអូ
អ្នកអុជគុបភ្លើង	ម៉ារី អេនត័នណិត រីវើរ៉ូ (តៃខ្វាន់ដូ)
កន្លែងបើកការប្រកួត	សួនច្បាររីហ្សាល់

ស៊ីហ្គេមលើកទី២៣ ធ្វើឡើងនៅប្រទសហ្វីលីពីន ពីថ្ងៃទី២៧ វិច្ឆិកា ដល់ថ្ងៃទី ៥ ធ្នូ ២០០៥។ នេះជាលើកទីមួយហើយនៅស៊ីហ្គេមដែលពិធីបើកនិងបិទការប្រកួត ធ្វើឡើងនៅទីវាល។ ថ្វីបើហ្វីលីពីនមានពហុកីឡាដ្ឋានច្រើនក៏ដោយ អ្នករៀបចំកម្មវិធីសំរេចចិត្តធ្វើនៅទីវាលបែបនេះ ដើម្បីអាចទទួលទស្សនិកជិនដ៏ច្រើនលើសលបបាន។ ជាលទ្ឋផល ស៊ីហ្គេមលើកទី២៣នេះ មានអ្នកទស្សនាច្រើនជាងគេបំផុតក្នុងប្រវត្តិស៊ីហ្គេម ដោយមានទស្សនិកជនជាង២សែននាក់ ចូលរួមពិធីបើកនិងបិទការប្រកួត។ នេះជាលើកទីបីហើយដែលហ្វីលីពីនបានធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះស៊ីហ្គេម។ លើកទី១គឺនៅឆ្នាំ ១៩៨១ (ស៊ីហ្គេមលើកទី១១) និងលើកទី២នៅឆ្នាំ១៩៩១ (ស៊ីហ្គេមលើកទី១៦)។ ទាំង២លើកមុននេះភាគច្រើននៃព្រឹត្តិការណ៍កីឡាទាំងអស់ធ្វើឡើងនៅក្នុងនិងក្បែររដ្ឋធានីម៉ានីល។ តែលើកនេះ គេសំរេចពង្រាយព្រឹត្តិការណ៍កីឡាទៅបណ្ដាទីក្រុងជាង១០នៅទូទាំងប្រទេស។ កត្តានេះធ្វើអោយប្រទេសចូលរួមមានការបារម្ភអំពីផលវិបាកនៃការធ្វើដំនើរនិងការហូបចុកស្នាក់នៅ។ ប៉ុន្តែគេមិនឃើញមានបញ្ហាអ្វីចោទទេនៅពេលដែលពួកគេបានទៅដល់នោះ។

ចំនួនមេដាយ

(ប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះត្រូវបានដាក់ពណ៌)

ចំណា	ប្រទេស	មាស	ប្រាក់	សំរិទ្ធ	សរុប
១	ហ្វីលីពីន (PHI)	១១៣	៨៤	៩៤	២៩១
២	ថៃ (THA)	៨៧	៧៨	១១៨	២៨៣
៣	វៀតណាម (VIE)	៧១	៦៨	៨៩	២២៨
៤	ម៉ាឡេស៊ី (MAS)	៦១	៥០	៦៤	១៧៥
៥	ឥណ្ឌូនេស៊ី	៤៩	៧៩	៨៩	២១៧
៦	សិង្ហបុរី	៤២	៣២	៥៥	១២៩
៧	មីយ៉ាន់ម៉ា	១៧	៣៤	៤៨	៩៩
៨	ឡាវ	៣	៤	១២	១៩
៩	ប្រ៊ុយណេ	១	២	២	៥
១០	កម្ពុជា	០	៣	៩	១២
១១	ទីម័រខាងកើត	០	០	៣	៣

ព្រឹត្តិការណ៍កីឡា

ចំនាំ៖ បាល់បោះដែលជាកីឡាពេញនិយមនៅហ្វីលីពីន ត្រូវបានដកចេញពីស៊ីហ្គេមលើកទី២៣នេះ ដោយសារសហព័ន្ឋបាល់បោះអន្តរជាតិបានដាក់ទណ្ឌកម្មមិនអោយហ្វីលីពីនចូលរួមប្រកួតកីឡាបាល់បោះជាអន្តរជាតិឡើយ។

តំនភ្ជាប់ក្រៅ

វិបសាយផ្លូវការស៊ីហ្គេមលើកទី២៣