ហឝ៌វម៌្មទី៤៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
No edit summary |
No edit summary |
||
បន្ទាត់ទី២៨៖ | បន្ទាត់ទី២៨៖ | ||
ព្រះអង្គជារាជបុត្រព្រះបាទ[[សូយ៌្យវម៌្មទី១]]។ ព្រាហ្មណ៍បុរោហិត [[យោគិឝ្វរបណ្ឌិត]] ឯកសារលោក[[ត្រឹង ងា|ត្រឹង-ងា]] ថារាជបុរោហិតព្រាហ្មណ៍ [[ទិវាករបណ្ឌិត]]។ ទ្រង់មានព្រះបរមមរណនាមថា '''វ្រះបាទសទាឝិវបទ'''។ ព្រះបាទន្ឫបតេន្ទ្រវម៌្មទី២ មានជាប់សាច់ញាតិជាមួយ ឬអាចជាព្រះអនុជព្រះបាទ[[ឧទយាទិត្យវម៌្មទី២]] និងហឝ៌វម៌្មទី៤។ ទ្រង់បានសោយរាជបន្តពីព្រះជេដ្ឋាព្រះអង្គ [[ឧទយាទិត្យវម៌្មទី២]] ហើយរាជធានីរបស់ទ្រង់ក៏អាចហៅថា ''យឝោធរបុរទីពីរ'' ក៏បានដែលមានមណ្ឌលនៅចំកណ្ដាលជា[[ប្រាសាទបាពួន]] សាងឡើងដោយព្រះភាតារបស់ទ្រង់ និង[[បារាយណ៍ខាងលិច]]ជា[[ស្ថាបត្យកម្មខ្មែរ#ស្រះ និង បារាយណ៍|បារាយណ៍]]ធំ។ |
ព្រះអង្គជារាជបុត្រព្រះបាទ[[សូយ៌្យវម៌្មទី១]]។ ព្រាហ្មណ៍បុរោហិត [[យោគិឝ្វរបណ្ឌិត]] ឯកសារលោក[[ត្រឹង ងា|ត្រឹង-ងា]] ថារាជបុរោហិតព្រាហ្មណ៍ [[ទិវាករបណ្ឌិត]]។ ទ្រង់មានព្រះបរមមរណនាមថា '''វ្រះបាទសទាឝិវបទ'''។ ព្រះបាទន្ឫបតេន្ទ្រវម៌្មទី២ មានជាប់សាច់ញាតិជាមួយ ឬអាចជាព្រះអនុជព្រះបាទ[[ឧទយាទិត្យវម៌្មទី២]] និងហឝ៌វម៌្មទី៤។ ទ្រង់បានសោយរាជបន្តពីព្រះជេដ្ឋាព្រះអង្គ [[ឧទយាទិត្យវម៌្មទី២]] ហើយរាជធានីរបស់ទ្រង់ក៏អាចហៅថា ''យឝោធរបុរទីពីរ'' ក៏បានដែលមានមណ្ឌលនៅចំកណ្ដាលជា[[ប្រាសាទបាពួន]] សាងឡើងដោយព្រះភាតារបស់ទ្រង់ និង[[បារាយណ៍ខាងលិច]]ជា[[ស្ថាបត្យកម្មខ្មែរ#ស្រះ និង បារាយណ៍|បារាយណ៍]]ធំ។ |
||
រជ្ជកាលរបស់ទ្រង់ច្របូកច្របល់ដោយសារការរំជើបរំជួលផ្ទៃក្នុងដែលនៅទីបញ្ចប់ទ្រង់មិនអាចច្បាំងបញ្ចប់សង្គ្រាមបាន។ ដូច្នេះ ហឝ៌វម៌្មទី៤ ទ្រង់ជាក្សត្រចុងក្រោយនៃសន្តតិវង្សរបស់ទ្រង់។ ស្ដេចស្នងរាជ្យបន្តពីទ្រង់គឺ [[ជយវម៌្មទី៧]] ជាក្សត្រជ្រែករាជ្យមកពីតំបន់[[ប្រាសាទវិមាយ|វិមាយ]] នៅ[[ខ្ពង់រាបគោរាជ]] នៅក្នុងប្រទេសថៃបច្ចុប្បន្ន។<ref>[[#Higham2003|Higham, 2003]], pp.107 ff</ref> ប្រហែលជាហឝ៌វម៌្មទ្រង់មិនទាន់បានសុគតនៅឡើយទេក្នុងឆ្នាំ ១០៨០ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញទ្រង់បានបោះបង់[[អង្គរ]]ចោលទៅវិញទេ និង បានភៀសព្រះកាយទៅខាងត្បូងវិញ ដែលជាកន្លែងពួកអ្នកដង្ហែតាមទ្រង់បានបន្តការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹង[[ជយវម៌្មទី៧]]{{Citation needed|date= |
រជ្ជកាលរបស់ទ្រង់ច្របូកច្របល់ដោយសារការរំជើបរំជួលផ្ទៃក្នុងដែលនៅទីបញ្ចប់ទ្រង់មិនអាចច្បាំងបញ្ចប់សង្គ្រាមបាន។ ដូច្នេះ ហឝ៌វម៌្មទី៤ ទ្រង់ជាក្សត្រចុងក្រោយនៃសន្តតិវង្សរបស់ទ្រង់។ ស្ដេចស្នងរាជ្យបន្តពីទ្រង់គឺ [[ជយវម៌្មទី៧]] ជាក្សត្រជ្រែករាជ្យមកពីតំបន់[[ប្រាសាទវិមាយ|វិមាយ]] នៅ[[ខ្ពង់រាបគោរាជ]] នៅក្នុងប្រទេសថៃបច្ចុប្បន្ន។<ref>[[#Higham2003|Higham, 2003]], pp.107 ff</ref> ប្រហែលជាហឝ៌វម៌្មទ្រង់មិនទាន់បានសុគតនៅឡើយទេក្នុងឆ្នាំ ១០៨០ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញទ្រង់បានបោះបង់[[អង្គរ]]ចោលទៅវិញទេ និង បានភៀសព្រះកាយទៅខាងត្បូងវិញ ដែលជាកន្លែងពួកអ្នកដង្ហែតាមទ្រង់បានបន្តការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹង[[ជយវម៌្មទី៧]]{{Citation needed|date=ខែសីហា ២០០៩}}។ |
||
ទ្រង់មានព្រះនាងក្នុងផ្ទាំងសិលាចារឹក K.៩០៨ នៅ[[ប្រាសាទព្រះខ័ន]] ជាបុព្វការីជនខាងមាតារបស់ព្រះបាទ[[ជយវម៌្មទី៨]] ហាក់បីដូចជាជំលោះយូរយារបានកើតឡើងដោយសារបញ្ហានេះ។<ref>{{cite web|first=Sunday|last=John|author2=et al.|title=Preah Khan Conservation Project - Report VII Appendix A|url=http://www.wmf.org/sites/default/files/wmf_publication/Preah_Khan_Conservation_Project_Report_VII_Appendix_A.pdf|publisher=World Monuments Fund|location=New York, USA|pages=27–28|format=PDF|date=April 11, 1997|accessdate=2009-08-17}}</ref> |
ទ្រង់មានព្រះនាងក្នុងផ្ទាំងសិលាចារឹក K.៩០៨ នៅ[[ប្រាសាទព្រះខ័ន]] ជាបុព្វការីជនខាងមាតារបស់ព្រះបាទ[[ជយវម៌្មទី៨]] ហាក់បីដូចជាជំលោះយូរយារបានកើតឡើងដោយសារបញ្ហានេះ។<ref>{{cite web|first=Sunday|last=John|author2=et al.|title=Preah Khan Conservation Project - Report VII Appendix A|url=http://www.wmf.org/sites/default/files/wmf_publication/Preah_Khan_Conservation_Project_Report_VII_Appendix_A.pdf|publisher=World Monuments Fund|location=New York, USA|pages=27–28|format=PDF|date=April 11, 1997|accessdate=2009-08-17}}</ref> |
កំណែនៅ ម៉ោង០៨:៤៤ ថ្ងៃអង្គារ ទី១៤ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៥
ហឝ៌វម៌្មទី៤ | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
វ្រះបាទ | |||||||||
រជ្ជកាល | គ.ស ១០៦៦-១០៨០ | ||||||||
រាជ្យមុន | ឧទយាទិត្យវម៌្មទី២ | ||||||||
រាជ្យបន្ត | ជយវម៌្មទី៧, ន្ឫបតេន្ទ្រវម៌្មទី២ | ||||||||
| |||||||||
បិតា | សូយ៌្យវម៌្មទី១ |
វ្រះបាទហឝ៌វម៌្មទី៤ រជ្ជកាល (គ.ស ១០៦៦-១០៨០) ព្រះនាមពេលសោយរាជ្យ ធូលីវ្រះបាទ ធូលីជេងវ្រះកម្រតេង អញឝ្រីហឝ៌វម្ម៌ទេវ។ ព្រះអង្គជារាជបុត្រព្រះបាទសូយ៌្យវម៌្មទី១។ ព្រាហ្មណ៍បុរោហិត យោគិឝ្វរបណ្ឌិត ឯកសារលោកត្រឹង-ងា ថារាជបុរោហិតព្រាហ្មណ៍ ទិវាករបណ្ឌិត។ ទ្រង់មានព្រះបរមមរណនាមថា វ្រះបាទសទាឝិវបទ។ ព្រះបាទន្ឫបតេន្ទ្រវម៌្មទី២ មានជាប់សាច់ញាតិជាមួយ ឬអាចជាព្រះអនុជព្រះបាទឧទយាទិត្យវម៌្មទី២ និងហឝ៌វម៌្មទី៤។ ទ្រង់បានសោយរាជបន្តពីព្រះជេដ្ឋាព្រះអង្គ ឧទយាទិត្យវម៌្មទី២ ហើយរាជធានីរបស់ទ្រង់ក៏អាចហៅថា យឝោធរបុរទីពីរ ក៏បានដែលមានមណ្ឌលនៅចំកណ្ដាលជាប្រាសាទបាពួន សាងឡើងដោយព្រះភាតារបស់ទ្រង់ និងបារាយណ៍ខាងលិចជាបារាយណ៍ធំ។
រជ្ជកាលរបស់ទ្រង់ច្របូកច្របល់ដោយសារការរំជើបរំជួលផ្ទៃក្នុងដែលនៅទីបញ្ចប់ទ្រង់មិនអាចច្បាំងបញ្ចប់សង្គ្រាមបាន។ ដូច្នេះ ហឝ៌វម៌្មទី៤ ទ្រង់ជាក្សត្រចុងក្រោយនៃសន្តតិវង្សរបស់ទ្រង់។ ស្ដេចស្នងរាជ្យបន្តពីទ្រង់គឺ ជយវម៌្មទី៧ ជាក្សត្រជ្រែករាជ្យមកពីតំបន់វិមាយ នៅខ្ពង់រាបគោរាជ នៅក្នុងប្រទេសថៃបច្ចុប្បន្ន។[១] ប្រហែលជាហឝ៌វម៌្មទ្រង់មិនទាន់បានសុគតនៅឡើយទេក្នុងឆ្នាំ ១០៨០ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញទ្រង់បានបោះបង់អង្គរចោលទៅវិញទេ និង បានភៀសព្រះកាយទៅខាងត្បូងវិញ ដែលជាកន្លែងពួកអ្នកដង្ហែតាមទ្រង់បានបន្តការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជយវម៌្មទី៧[ត្រូវការអំណះអំណាង]។
ទ្រង់មានព្រះនាងក្នុងផ្ទាំងសិលាចារឹក K.៩០៨ នៅប្រាសាទព្រះខ័ន ជាបុព្វការីជនខាងមាតារបស់ព្រះបាទជយវម៌្មទី៨ ហាក់បីដូចជាជំលោះយូរយារបានកើតឡើងដោយសារបញ្ហានេះ។[២]
កំណត់ជើងក្រោម
- ↑ Higham, 2003, pp.107 ff
- ↑ John, Sunday; et al. (April 11, 1997). "Preah Khan Conservation Project - Report VII Appendix A" (PDF). New York, USA: World Monuments Fund. pp. 27–28. Retrieved 2009-08-17.
{{cite web}}
: Explicit use of et al. in:|author2=
(help)
ឯកសារយោង
- Higham, Charles (2003). The Civilization of Angkor. Phoenix. ល.ស.ប.អ. 1-84212-584-2.
គោរម្យងារសំរាប់រាជ្យ | ||
---|---|---|
មុនដោយ ឧទយាទិត្យវម៌្មទី២ |
ចក្រវរ្តិននៃកម្វុជទេឝ ១០៦៦–១០៨០ |
តដោយ ជយវម៌្មទី៧, ន្ឫបតេន្ទ្រវម៌្មទី២ |
អត្ថបទនេះអំពីញាតិវង្សនៃវង្សក្សត្រខ្មែរគឺជាអត្ថបទខ្លីមិនពេញលេញ។ លោកអ្នកអាចជួយវីគីភីឌាដោយសរសេរពង្រីកបន្ថែម។ |