ខេត្តស្រះកែវ
ខេត្តស្រះកែវ ( ថៃ : สระแก้ว , បញ្ចេញសំឡេង គឺជាខេត្តមួយក្នុងចំណោម ខេត្តទាំង ៧៦ ( ចង្វាត ) ហើយស្ថិតនៅ ភាគខាងកើតប្រទេសថៃ ខេត្តនេះមានចម្ងាយប្រហែល ២០០ គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុង បាងកក។ ខេត្តស្រះកែវមានព្រំប្រទល់ខាងជើងជាប់នឹងខេត្ត ខេត្តនគររាជ ខេត្តបុរីរម្យខាងកើតជាប់នឹងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា គឺខេត្ត ខេត្តបន្ទាយមានជ័យនិងខេត្តបាត់ដំបង ចំណែកឯខាងលិចជាប់នឹង ខេត្តប្រាជិនបុរី និង ខេត្តស្ទឹងជ្រៅ ខាងត្បូងជាប់នឹង ខេត្តចន្ទបុរី ។
ខេត្តស្រះកែវ គឺជាខេត្តខ្មែរដែលចំណុះអោយសៀមក្នុងអំឡុង សតវត្សទី១៨ ដល់ សតវត្សទី១៩។ ការដែលសៀមបានយកទឹកដីពីខ្មែរទៅគ្រប់គ្រងបានហើយ ខេត្តស្រះកែវ ត្រូវបានសៀមដាក់អោយជារដ្ឋបាលចំរុះរបស់ ខេត្តបស្ចឹមបុរី ដែលតាមសំនៀងនៃភាសាសៀមថា ខេត្តប្រាឈិនបូរី។
នៅឆ្នាំ១៩៩២ ខេត្តនេះត្រូវបានរដ្ឋអំណាចថៃផ្ដាច់ ៦ស្រុកនៃ ខេត្តប្រាឈិនបូរី(ខេត្តបស្ចឹមបុរី) ទៅជាខេត្តស្រះកែវ ដោយសារតែរឿងចង់បញ្ចូល ប្រាសាទស្ដុកកក់ធំ ចូលក្នុងបញ្ជីបេតិកភណ្ឌភិភពលោក។ បើតាមសិលាចារឹកនៃប្រាសាទនេះ បានសរសេរថា ប្រាសាទស្ដុកកក់ធំ ស្ថិតនៅក្នុង ខេត្តស្រះកែវ នៃអាណាចក្រអង្គរ។
បច្ចុប្បន្នប្រទេសថៃ(សៀម) បានដាក់ឈ្មោះ ខេត្តសាកែវ สระแก้ว ។
រដ្ឋបាល[កែប្រែ]
- ខេត្តស្រះកែវ មាន ស្រុក គឺ
ប្រាសាទ[កែប្រែ]
មើលផងដែរ[កែប្រែ]
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
