Jump to content

សៅវភាផងស៊ី

ពីវិគីភីឌា
(ត្រូវបានបញ្ជូនបន្តពី សៅវភាផង់សីុ)
សៅវភាផងស៊ី
เสาวภาผ่องศรี
ព្រះរាជនីនាថ នៃប្រទេសសៀម
សម្ដេច​ព្រះ​រាជ​អគ្គ​មហេសីនៃព្រះមហាក្សត្រសៀម
Tenure1878 – 23 October 1910
អង្គមុនសុន័ទ្នាកុមារីរ័តន៍
អង្គក្រោយឥន្ទ្រសក្តិសចី
ប្រសូត(1861-01-01)1 មករា 1861
Grand Palace, Bangkok, Siam
សុគត20 តុលា 1919(1919-10-20) (អាយុ 58 ឆ្នាំ)
Grand Palace, Bangkok, Siam
រាជពន្ធភាពចុល្លាង្ករណ៍ (Rama V)
រាជបច្ឆាញាតិសម្តេចព្រះចៅបរបមវង្សធើ ចៅហ្វាពាហុរ័តមណីម័យ ក្រុមព្រះទេពនារីរ័ត្ន
ព្រះបាទសម្ដេចព្រះបរមេន្ទ្រមហាវជិរាវុធ ព្រះមង្កុដក្លៅចៅយូហួ (Rama VI)
សម្តេចព្រះចៅបរបមវង្សធើ ចៅហ្វាត្រីពេជរុត្នថាំរុង
សម្តេចព្រះអនុជាធិរាជ ចៅហ្វាចក្រពង្សភូវនាថ ក្រុមហ្លួងពិស្ណុលោកប្រជានាថ
សម្តេចព្រះចៅបរបមវង្សធើ ចៅហ្វាសិរីរាជកកុធភណ្ឌ
សម្តេចព្រះអនុជាធិរាជ ចៅហ្វាអ័សដាងតេជវុធ ក្រុមហ្លួងនគរាជសីម៉ា
សម្តេចព្រះចៅបរបមវង្សធើ ចៅហ្វាចុឌាធុជរាតិលុក ក្រុមឃុនពេជ្របូរណ៏ឥន្រ្ទាជ័យ
[[]] (Rama VII)
រាជវង្សរាជវង្សចក្រី
បិតាមង្កុដ (Rama IV)
មាតាអ្នកម្នាង ប៉ៀម សុច្រិត្តកុល

សម្ដេចព្រះនាងចៅសៅវភាផងស៊ី ព្រះបរមរាជិនីនាថ (ថៃ: สมเด็จพระนางเจ้าเสาวภาผ่องศรี พระบรมราชินีนาถ; ព.ប.ប.ស.ថ: Saowapha Phongsi (ការបញ្ចេញសំឡេង)) គឺជាពាក់កណ្តាលប្អូនស្រី agnatic និងព្រះមហាក្សត្រិយានី ចុល្លាង្ករណ៍ (រាមាទី V) នៃប្រទេសថៃនិងម្តាយរបស់ស្ដេច ព្រះបាទសម្ដេចព្រះបរមេន្ទ្រមហាវជិរាវុធ ព្រះមង្កុដក្លៅចៅយូហួ (រាមាទី ៦) និងព្រះបាទប្រជាធិផុក (រាមាទី ៧) ។ ដូចជានៅក្នុងការអនុលោមតាមប្រពៃណីរាជវង្សថៃព្រះមហាក្សត្រ ព្រះបាទសម្ដេចព្រះបរមេន្ទ្រមហាវជិរាវុធ ព្រះមង្កុដក្លៅចៅយូហួ បានប្រោសប្រទានដល់ពេលក្រោយបានម្តាយរបស់គាត់មានចំណងជើងនៃ "សម្តេចព្រះឝ្រីព័ជ្រិន្ទ្រាបរមរាជនីនាថ" នេះ (ថៃ: สมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ) ។

ជីវិត

[កែប្រែ]

Saovabha បានកើតជាព្រះនាងនៃសៀមដើម្បីស្ដេចមង្កុដ (ឬរាមាទី IV ន) និងព្រះអង្គម្ចាស់ អ្នកម្នាង ប៉ៀម សុច្រិត្តកុល ។ នាងគឺជាប្អូនស្រីពៅរបស់ព្រះមហាក្សត្រីយានី សុន័ទ្នាកុមារីរ័តន៍ នាពេលអនាគតព្រះមហាក្សត្រិយានី សាវាដវ័ទន្នា និងការ។ Saovabha បានក្លាយជាអគ្គមហេសីរបស់បងប្រុសពាក់កណ្តាលរបស់នាងព្រះបាទចុល្លាង្កជួនកាលក្នុង 1878. នាងបានផ្ដល់ឱ្យគាត់មានកុមារ 9, 5 អាចនឹងរស់ដល់ពេញវ័យនេះ (ម្នាក់បានស្លាប់នៅក្នុងទារក) ពីរនឹងក្លាយទៅជាស្តេចសៀម។

នៅក្នុងឆ្នាំ 1897 ព្រះមហាក្សត្រី Saovabha បានក្លាយជាស្ត្រីដំបូងដែលជាសាកលវិទ្យាល័យ Regent របស់សៀមនៅពេលដែលប្តីរបស់នាងបានទៅលើដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់អឺរ៉ុប។ នៅពេលដែលគាត់ត្រឡប់មកវិញគាត់បានប្រទានដល់នាងចំណងជើងនៃ "សម្ដេចព្រះនាងចៅសៅវភាផង់សីុ ព្រះបរមរាជិនីនាថ" (ថៃ: สมเด็จพระนางเจ้าเสาวภาผ่องศรี พระบรมราชินีนาถ) (ប្រហែលស្មើទៅនឹង ព្រះមហាក្សត្រីរាជានុសិទ្ធ) ។ ក្នុងអំឡុងពេលរបស់នាងខណៈដែលនាងយកផលប្រយោជន៍មហាក្សត្រីមនុស្សជាច្រើនជាពិសេសក្នុងបញ្ហាដែលទាក់ទងនឹងស្ត្រី។ នៅឆ្នាំ 1904 នាងបានបង្កើតឡើងជាផ្នែកមួយនៃសាលារៀនជាលើកដំបូងសម្រាប់ក្មេងស្រីនៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Siam; "សាលា Rajini" ឬព្រះមហាក្សត្រិយានីរបស់សាលានៅទីក្រុងបាងកក។

ពេលគាត់ស្លាប់នៅឆ្នាំ 1919 នៅអាយុ 57 នោះនាងត្រូវបានគេដែលបានផ្ដល់ឱ្យក្នុងពិធីបុណ្យសពភូមិន្ទធំដែលចូលរួមដោយសមាជិកទាំងអស់នៃរាជវង្សសៀមនិងពិធីនេះត្រូវបានអធិបតីដោយកូនប្រុសរបស់នាងស្ដេច Vajiravudh ។ នាងបានដើរតួនាទីលេចធ្លោក្នុងការ the1924 បច្ឆាមរណៈវិមានច្បាប់នៃភាពជោគជ័យ, នៅក្នុងការដែលកូនប្រុសរបស់គាត់ព្រះមហាក្សត្រ Vajiravudh ចែងថាកូនរបស់នាងនឹងយកអាទិភាពក្នុងចំណោមអ្នកដទៃទៀតទាំងអស់នៅលើបន្ទាត់នៃការស្នងតំណែងនោះទេ។ នេះបានធានាការចូលរបស់កូនប្រុសពៅរបស់នាងព្រះអង្គម្ចាស់ប្រជាធិផុកសោយរាជ្យក្នុងឆ្នាំ 1925 បើទោះបីជាមានការកូនប្រុសជាន់ខ្ពស់និងរៀនពីជូឡាឡុង។ ព្រះមហាក្សត្រិយានី Saovabha វិទ្យាស្ថានពិធីរំលឹកត្រូវបានគេដាក់ឈ្មោះរបស់នាង។

កុមារ

[កែប្រែ]

នាងមាន 9 កុមារដែលមានព្រះបាទចុល្លាង្ក:

Name Birth Death Spouse Children
Bahurada Manimaya, Princess Debanariratana 19 December 1878 27 August 1887
Vajiravudh 1 January 1880 25 November 1925 Prueng Sucharitakul None
Princess Vannabimol Varavan None
Prabai Sucharitakul None
Khrueakaeo Abhayavongsa Princess Bejaratana Rajasuda
Prince Tribejrutama Dhamrong 8 February 1881 22 November 1887
Chakrabongse Bhuvanath, Prince of Bisnulok 3 March 1883 13 June 1920 Ekaterina Ivanovna Desnitskaya Prince Chula Chakrabongse
Princess Javalit Obhas Rabibadhana None
Prince Siriraj Kakudhabhanda 27 November 1885 3 May 1887
Princess (Unname) 13 December 1884 13 December 1884
Asdang Dejavudh, Prince of Nakhon Rajasima 12 May 1889 9 February 1924 Phaeo Sutthibun None
Chudadhuj Dharadilok, Prince of Bejraburana 5 July 1892 8 July 1923 La-o Sirisambandh Princess Sudasiri Sobha
Ravi Kayananda Prince Varananda Dhavaj
Princess Bunchiradhorn Jumbala None
Prajadhipok 8 November 1893 30 May 1941 Princess Rambhai Barni Svastivatana None

លើសពីនេះទៀតព្រះមហាក្សត្រិយានីផងដែរដែលបានអនុម័តកូនស្រី Savang Vadhana របស់ព្រី Valaya Alongkorn និងបានលើកឡើងថាជាកូនស្រីរបស់នាង។

ព្រះរាជឥស្សរិយយស

[កែប្រែ]
Tenure ភាសាថៃ រូបឣក្សរខ្មែរ
1864 – 1869 พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าเสาวภาผ่องศรี ព្រះចៅលូកធើ ព្រះអង្គចៅសៅវភាផង់សីុ
1869 – 1878 พระเจ้าน้องนางเธอ พระองค์เจ้าเสาวภาผ่องศรี ព្រះចៅណងនាងធើ ព្រះអង្គចៅសៅវភាផង់សីុ
1878 – 1879 พระนางเธอ พระองค์เจ้าเสาวภาผ่องศรี ព្រះនាងធើ ព្រះអង្គចៅសៅវភាផង់សីុ
1879 – 1880 พระนางเจ้าเสาวภาผ่องศรี พระราชเทวี ព្រះនាងចៅសៅវភាផង់សីុ ព្រះរាជទេវី
1880 – 1894 พระนางเจ้าเสาวภาผ่องศรี พระวรราชเทวี ព្រះនាងចៅសៅវភាផង់សីុ ព្រះវររាជទេវី
1894 – 1897 สมเด็จพระนางเจ้าเสาวภาผ่องศรี พระอรรคราชเทวี សម្ដេចព្រះនាងចៅសៅវភាផង់សីុ ព្រះឣគ្គរាជទេវី
1897 – 1910 สมเด็จพระนางเจ้าเสาวภาผ่องศรี พระบรมราชินีนาถ សម្ដេចព្រះនាងចៅសៅវភាផង់សីុ ព្រះបរមរាជិនីនាថ
1910 – 1919 สมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนี
สมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนี พระพันปีหลวง
សម្តេចព្រះឝ្រីព័ជ្រិន្ទ្រាបរមរាជនីនាថ ព្រះបរមរាជជននី
សម្តេចព្រះឝ្រីព័ជ្រិន្ទ្រាបរមរាជនីនាថ ព្រះបរមរាជជននី ព្រះពាន់បុីហ្លួង

រូបថត

[កែប្រែ]


គ្រឿងឥស្សរិយយស

[កែប្រែ]
គ្រឿងឥស្សរិយយសថៃ
  • គ្រឿងខត្តិយរាជឥស្សរិយយសមហាចក្រីបរមរាជវង្ស (ម.ច.ក.)
  • គ្រឿងរាជឥស្សរិយយសនពរ័ត្នរាជវរាភរណ៍ (ន.រ.)
  • គ្រឿងរាជឥស្សរិយយសចុលចមក្លៅ ថ្នាក់ទី ១ បឋមចុលចមក្លៅ (ប.ច.)
  • គ្រឿងរាជឥស្សរិយយសមង្កុដថៃ ថ្នាក់វិសេស មហាវជិរមង្កុដ (ម.វ.ម.)
  • មេដាយរ័ត្នាភរណ៍ រជ្ជកាលទី ៤ ថ្នាក់ទី ២ (ម.ប.រ.២)
  • មេដាយរ័ត្នាភរណ៍ រជ្ជកាលទី ៥ ថ្នាក់ទី ១ (ច.ប.រ.១)
  • មេដាយរ័ត្នាភរណ៍ រជ្ជកាលទី ៦ ថ្នាក់ទី ១ (វ.ប.រ.១)
គ្រឿងឥស្សរិយយសបរទេស
[កែប្រែ]

ឯកសារយោង

[កែប្រែ]

កំណត់

[កែប្រែ]

មើលផងដែរ

[កែប្រែ]
មុនដោយ
ព្រះនាងចៅសុន័ទ្នាកុមារីរ័តន៍
សម្ដេច​ព្រះ​រាជ​អគ្គ​មហេសី នៃព្រះបាទចុល្លាង្ករណ៍.
សម្ដេច​ព្រះ​រាជ​អគ្គ​មហេសីនៃព្រះមហាក្សត្រសៀម តដោយ
សម្តេចព្រះនាងចៅឥន្ទ្រសក្តិសចី ព្រះវររាជជាយា
សម្ដេច​ព្រះ​រាជ​អគ្គ​មហេសី នៃព្រះបាទព្រះបាទសម្ដេចព្រះបរមេន្ទ្រមហាវជិរាវុធ ព្រះមង្កុដក្លៅចៅយូហួ .